Vikan - 28.12.1992, Blaðsíða 53

GILDI GÓDLEIKANS
OG EITIIRLYF
Við sem erum foreldrar ættum að uppfræða
börnin okkar á nýju ári um gildi góðleikans í
samskiptum og örva tiltrú þeirra á að göfugir
og heilbrigðir þættir tilverunnar séu mun
skemmtilegri og gagnlegri en þeir möguleikar
sem því miður standa til boða og tengjast eit-
urlyfjaáti og afleiðingum þess. Augljóslega
ber á ákveðnum vanda meðal ungmenna
hvað þessa áþján varðar. Eiturlyfjaát felur í
sér ótrúlegar hættur og sumar meira en í
meðallagi lúmskar og langvinnar. Manngildi
eiturætunnar skaðast langoftast, ásamt því
að það er hægt með slíku áti að skaða heila-
sellurnar varanlega og leggja líf sitt í rúst.
SAMFÉLAGSLEG BYRDI
OG BÖLVALDAR
Við veröum líka að vera fullkomlega meðvituð
um það að þeir sem nota eiturlyf og aðra álíka
vímugjafa verða aldrei I þannig ástandi líklegir
til að takast á við skyldur og ábyrgð hins
venjulega lífs. Þeir verða venjulega byrði á
samfélaginu og bölvaldar á heimilum. Þessir
einstaklingar valda öðrum, ekki síst sínum
nánustu, ómældri kvöl, auk þess sem þeir
ættu I raun ekki að eignast afkomendur. Þá er
höfð I huga hættan á að erfðavísar hafi skað-
ast og þeir raði sér síðan niður aflagaðir I
næstu kynslóð afkomenda eiturlyfjafíkilsins
með þeim hætti að aldrei verði bætt. Börn
þeirra sem á meðgöngu eru í neyslu vímu-
efna eru líklegri en önnur til að fæðast van-
sköpuð, taugabiluð, misþroskuð og jafnvel
með í erfðavísum sínum líkur á hvers kyns
geðrænum sjúkdómum og mögulegri líkam-
legri fötlun sem getur reynst virkilega sorgleg
staðreynd þótt síðar yrði. Svona hugmyndir
verða til í huga manns þegar bara einfaldasta
skynsemi neyðir mann til að ígrunda mögu-
lega framtíð afkomenda fyrrverandi eða nú-
verandi eiturlyfjafíkla samfélagsins.
HAMINGJA OG HAGSÆLD
Hvað varðar framtíðina er alveg Ijóst að það
sem aflagað kann aö vera og varðar heill og
hamingju heildarinnar og þjóðarbúið sjálft
verðum við að laga og uppræta og læra jafn-
framt af þeirri efnahagslegu óráðsíu sem við-
gengist hefur á liðnum árum. Við verðum að
spara og spara svo um munar. Hugsanlega
væri ekki óskynsamlegt að neita sér um flest-
an óþarfa lúxus þetta árið og létta eitthvað af
skuldabyrðinni, hvort sem hún er heima eða
að heiman. Við getum mögulega ákveðið jafn-
framt almennum peningasparnaði að áætla
okkur umfangsmikinn tíma til að byggja upp
sem notalegust, náin og kærleikshvetjandi
samskipti hvert við annað. Við eigum að
faðma og umvefja af ást og hlýju þá sem við
elskum og ekki síst börnin okkar. Ef við erum
óánægð I vinnunni og sér í lagi með sam-
starfsandann væri ágætt að hlúa þar eins og
heima að ögn mildari og skilningsríkari sam-
skiptum. Reynum sem sagt eftir atvikum að
uppræta og vinna á flestu því sem augljós-
lega veikir okkur og dregur úr lífsvilja okkar,
auk þess að gera okkur mun ómannúðlegri en
við I raun erum þrátt fyrir allt.
AÐHALD OG FYRIRHYGGJA
Við ættum aö rækta upp og hlúa að öllu því
sem mögulega má verða til að auka hamingju
og hagsæld þessarar ágætu þjóðar, jafnvel
þó það um tíma og I nánustu framtíð þýði að
við verðum að láta eitthvaö á móti okkur,
gæta aðhalds og ástunda hvers kyns fyrir-
hyggju.
Eg vil svo að lokum óska öllum lesendum
Vikunnar góös nýs árs og þakka innilega alla
tryggðina við mig og umfjöllun mína hér á síð-
um blaðsins. Þótt þó ég hafi kosið að láta
svör framtíðarinnar bíða og rabba fremur við
ykkur um eitt og annað í þessu áramótaspjalli
eins og ég gerði reyndar líka I síðasta blaði
verðiö þið vonandi eins dugleg við að skrifa
mér og deila með mér leyndarmálum ykkar og
skoðunum og þið hafi verið fram að þessu.
Kærar þakkir og vonandi eigum við á þessum
vettvangi eins notaleg samskipti áfram sem
áður.
Með vinsemd,
Jóna Rúna
PS.: Farið varlega með flugeldana, elskurn-
ar. Þannig komum við frekar í veg fyrir vand-
ræði og áramótin verða ánægjulegri öllum
þeim sem óska að njóta friðar ekkert síður en
flugeida um þessi áramót. □
26. TBL. 1992 VIKAN 53