Vikan - 11.03.1993, Qupperneq 28

LETTUR HADEGISVERÐ
A FERMINGARDAGINN
- EÐA LUXUSHLAÐBORÐ MEÐ OFURLÍTIÐ NÝJU SNIÐI
1/1
Dí
:CD
UO
CJD
'CD
1=
'C3
CkC
:C2

Aður en langt líður
rennur upp stór dagur
í lífi margra
fjölskyldna, fermingardagur
sonarins eða dótturinnar á
heimilinu. Á þeim degi er
skyldmennum og vinum gjarn-
an boðið til veislu til að sam-
gleðjast fermingarbarninu á
þessum miklu tímamótum í lífi
þess. Veislurnar eru án efa
jafnmismunandi og börnin eru
arveislum liðinna ára.
GESTIR NOKKRIR
TUGIR EÐA LANGT
YFIR HUNDRAÐ
Gestir í „meðalfermingar-
veislunni" eru líklega um 45
talsins, að sögn Steinars.
Hann sagðist þó hafa útbúið
mat fyrir allt upp í 130 manna
fermingarveislur. „Fjölskyldur
eru misstórar og einnig er
Matreiöslumenn og þjónar á leið út í bíl með mat í næstu
veislu. Þaö er boðið upp á þjónustu kokks þegar pöntuð eru
lúxushlaðborðin í Óöinsvéum og einnig fær fólk diska, glös
og hnífapör að láni. Þegar keypt eru ódýrari hlaöborð fer
kokkur meö matinn og kemur honum fyrir á veisluborðinu.
mörg. Sums staðar er boðið
upp á mat, annars staðar kaffi
og kökur og nú verður æ
algengara að boðið sé í léttan
hádegisverð að fermingunni
afstaðinni, þegar hún er fyrir
hádegi.
Við skyggndumst inn í
Óðinsvé-Brauðbæ til þess að
kynna okkur hvernig glæsilegt
fermingarmatborð gæti litið út,
hefðbundið veisluborð með
köldum og heitum réttum. Svo
fengum við líka að sjá allar
tegundir af smurðu brauði
sem hentað gæti í létta
hádegisverðinn eða sem
viðbót á kaffiborðið. Það var
Steinar Davíðsson yfirmat-
reiðslumaður sem sagði okkur
hitt og þetta um ferming-
armatinn. Óðinsvé tóku til
starfa fyrir 29 árum, nánar
tiltekið árið 1964 og þeir eru
ófáir sem gætt hafa sér á
kræsingum þaðan í ferming-
mjög misjafnt hvað fólk býður
mörgum vinum auk nánustu
ættingja."
Óðinsvé þjóna aðallega
fólki hér á höfuðborgar-
svæðinu en veislugestir allt
suður til Keflavíkur og norður
á Blönduós hafa notið
veislumatar frá fyrirtækinu.
„Við skjótumst með matinn
hvert sem er og eins og
ekkert sé, ef þess er óskað,“
segir Steinar. Hann bætir við
að það komi líka fyrir að fólk,
sem býr fjarri höfuðborginni,
leiti ráða hjá honum um
veisluhöld. Einu sinni segist
hann meira að segja hafa
talað í heilan klukkutíma við
konu úti á landi og leiðbeint
henni símleiðis um veislu-
matargerðina. Þetta er þó
ekki daglegt brauð enda gerði
hann þá lítið annað.
Að sögn Steinars er hægt
að velja matinn á fermingar-
eða veisluhlaðborðið með
ýmsum hætti. Tískusveiflur
má merkja f matarvali og
veisluhöldum fólks rétt eins
og í flestu öðru. Kalda borðið
svokallaða hefur tekið all-
miklum breytingum á siðustu
árum og þar eru nú færri
þungir kjötréttir en áður en í
staðinn komin alls konar paté,
til dæmis úr villiþráð. í stað
fisk- eða rækjuhlaups vill fólk
nú líka frekar paté úr sama
hráefni. Heilsoðinn lax hefur
hjá mörgum vikið fyrir gröfn-
um laxi en að sjálfsögðu eru
enn ýmsir sem halda sig við
hefðbundna kalda borðið og
að sjálfsögðu ekkert því til
fyrirstöðu að fá það.
LÉTTUR HÁDEGIS-
VERÐUR OG ÖL
Þeir sem vilja halda matarboð
geta fengið sex til átta rétta
veislu þar sem er að finna
góðgæti á borð við grafinn
lax, fiskpaté, villibráðarpaté,
sjávarréttasalat, innbakaðar
nautalundir og hamborgar-
hrygg og síðan er heitur
pottréttur úr lambakjöti auk
fjölbreytts grænmetis, salata
og sósa, allt eftir því sem við
á. Slíkt hlaðborð kostar tæpar
2200 krónur á mann. Hins
vegar hafa Óðinsvé viljað
koma til móts við þarfir fólks
fyrir að draga saman seglin í
harðnandi árferði og má því
velja ódýrara en ekki síður
glæsilegt borð fyrir mun lægri
upphæð.
Við minntumst á það hér í
upphafi að upp á síðkastið
væru menn farnir að sam-
gleðjast fermingarbarninu yfir
léttum hádegisverði. Smurt
brauð hentar vel í slíkar
veislur og með er borið öl og
gosdrykkir. Á eftir er ekki úr
vegi að fá sér kransakökubita
með kaffisopanum. Ferming-
arveisla af þessum toga
kostar um þúsund krónur
á manninn og er
mun ódýrari en
hefðbundin kaffi-
veisla sem þeir í
Óðinsvéum láta sig
ekki muna um að
þjóða hverjum sem
hafa vill því þeir eru jafnvígir
hvort heldur sem er í
kökubakstri eða matargerð.
VEISLA MEÐ ENGUM
FYRIRVARA
Oft höfum við heyrt um fólk
sem bíður fram á síðustu
stund með að panta veislu-
föng í fermingarveisluna en
þeir fyrirhyggjusömu eru búnir
að því þegar í desember, að
því er Steinar tjáir okkur. Einu
sinni gerðist þó skondið atvik.
Veislupöntun lá fyrir, matur
var framreiddur og færður
þeim sem þöntunina hafði
gert - en viti menn. Sá hafði
aldeilis haft vaðið fyrir neðan
sig því maturinn kom ári of
fljótt í veisluna! Það er
kannski ástæðulaust að hafa
fyrirvarann svona mikinn þótt
auðvitað sé allur varinn
góður. Ekki þarf að taka fram
að veislumaturinn barst auð-
vitað í annað sinn og þá á
nýju ári.
Steinar segir okkur aðra
góða sögu. Einu sinni hringdi
til hans kona í öngum sínum.
Fermingarveislan átti að hefj-
ast eftir klukkutíma og pönt-
unin, sem hún hafði lagt inn
hjá öðru fyrirlæki, hafði ein-
hvern veginn misfarist. Nú
voru góð ráð dýr og hún bað
Steinar þess lengstra orða að
bjarga sér. í eldhúsinu var
verið að leggja síðustu hönd á
mat sem bera átti fram eftir
þrjá klukkutíma í annarri ferm-
ingarveislu. Þessi matur var
sendur í skyndi heim til kon-
unnar en starfsmennirnir
hófust handa á nýjan leik við
að útbúa matinn í hina veisl-
una og hann var auðvitað til-
búinn í tæka tíð! Skjót hand-
tök það □
28 VIKAN 5. TBL. 1993