Vikan - 11.03.1993, Page 34

JÓNAS JÓNASSON SKRIFAR
© 676330
HVERAFOLD 1-3
GRAFARVOGI
II
HOFUÐLAUSNIR
HÁRSNYRTISTOFA
VELKOMINA
SNYRTISTOFU ÁRBÆJAR
| ROFABÆ 39 - SIMI 68 - 93 - 10 | \m. -1
► ANDLITSBÖÐ
► HÚÐHREINSUN
► LITUN
► PLOKKUN
► VAX-MEÐFERÐ
► FÓTSNYRTING
► EÖRÐUN
HULDA
SÉRMEÐFERÐ:
JURTAMASKI: f. bóluhúS, f. hóræSaslit,
f. eldri húð. HITAMASKI: f. þurra húS,
f. óhreina húS, f. vannærSa húS.
AUGNMASKI: f. poka og hrukkur.
SILKINEGLUR • TRIM FORM • GERUM GÖT í EYRU
Gnoðarvogi 44-46 • 104 Reykjavík
sími: 39990
Elín Jónsdóttir, hárgreiðslumeistari,
Ásta K. Árnadóttir, Elva B. Ævarsdóttir,
Halla R. Ólafsdóttir.
HÁRSrtYRTISTOFAN
ORAMDAVEOI47 0 626162
Hársnyrting fyrir dömur og herra
Veitum
10% atslatt
viö afhendingu
þessa korts!
Strípur í óllum litum — hárlitur —
permanent fyrir allar hárgerðir.
Úrvals hársnyrtivörur.
Opið á laugardógum.
Hrafnhildur Konrádsdóttir hárgreiðslumeistari
Þuriður Hildur flalldórsdóttir hársnyrtir
RAKARA- & HA^RE/ÐSLOfSTDFA
HVERFISGÖTU 62 -101 REYKJAVÍK
• •
BLONDUÐ
LYKT
aö er bara gaman aö
skreppa út fyrir Elliöa-
árnar, burt burt, til hinn-
ar frjálsu náttúru, til mannlífs
við sjóinn, þar sem togari staö-
arins kemur aö landi eftir all-
langa útilegu og plássið fer dá-
lítið á annan endann, rétt
á meðan hann liggur við
bryggju. Það koma ótal menn
að til að lagfæra sitthvað sem
aflaga fór í túrnum, þeir búa á
meðan á gistihúsi staöarins og
koma alltaf í hádegismat. Það
eitt minnir mig á gamlan tíma,
Þegar þar að kemur verður
gott aö vera þunglyndur
íslendingur
þegar ég var bara unglingur
og faðir minn kom alltaf heim í
hádegismat. Konurnar í pláss-
inu, þær sem fengu mennina
sína loksins í land snöggvast,
eru syfjaðar og þreyttar en
sælar og það líður vika en þá
þarf togarinn að fara út aftur.
í millitíðinni er haldið árlegt
þorrablót.
Þorrablót í þessu litla plássi
er álíka þýðingarmikið fyrir íbú-
ana og landsfundur Sjálfstæð-
isflokksins er fyrir þá sem þar
dincjla.
Eg hef verið gestur í gráum
hversdagsleika þessa litla
staðar, nánast aðeins hlust-
andi á hjartslátt mannlífsins
hér, eins konar hvítur hrafn í
svörtu bjargi. Þegar starfi lýkur
að kvöldi sest ég í þögnina,
hér talar enginn við hvítan
hrafn að óþörfu.
Undirbúningur þorrablóts
var hafinn fyrir löngu, menn
sátu og sömdu undarlegar frá-
sagnir stuttar, í leikformi, um
menn og eina málefnið; togar-
ann og forstjóra útgerðarinnar,
sem er víst jafnframt forstjóri
þorpsins.
A sjálfu blótinu tók forstjór-
inn glensinu með góöu, hann
er alþýðlegur miðað við for-
stjóra og deildi gleði með
þegnum sínum. Þegar hlátur
hjaðnaði, menn höfðu hlegið
hátt og í hljóði, allir tiltölulega
sáttir og saddir, var byrjað að
dansa og haldið áfram að
drekka, því hver blótar þorra í
þurru glasi?
Daginn eftir liggur þorpið
lamað. Á ballinu var tæpur
helmingur íbúanna, allir á bíl-
um að samkomuhúsinu en
fóru heim fótgangandi, bílarnir
kúrðu í morgunsárið á stæð-
inu, rétt eins og þaö stæði yfir
áríðandi fundur góðra manna
um gott málefni. Nema húsið
var tómt af fólki, borð rudd,
engin vorangan í lofti, blanda
brennivíns og tóbaks gerir
skítalykt sem þeir einir finna
sem hvorugs njóta. Bílarnir
verða sóttir síðar.
Hér er vinnusamt fólk eins
og annars staðar á þessu
undarlega landi. En ástandið,
sem gerir okkur fátæk og er
einkum fyrrverandi ríkisstjórn
að kenna, er þess eðlis að ótt-
inn sat líka til borðs á þorra-
blóti, ósýnilegur en með
sterka nánd.
Ríkisstjórnin hefur verið að
útbýta sultarólum og lætur
okkur þar að auki borga þær.
Ekkert er lengur gefið í þessu
landi, ekki einu sinni heilsan.
Vinna, sem verið hefur sjálf-
sögð, er engin, fyrir allt of
marga. Fiskarnir i sjónum, þeir
sem eftir eru, flissa í friöi,
dansa gelludans í kátínu og
hafa fögur hljóð.
Bráðum verður hláturinn í
mannheimi skattlagður.
Þá er gott að vera þung-
lyndur íslendingur.
Við erum það flestir og eng-
inn virðist vita af hverju! □
34 VIKAN 5.TBL. 1993