Vikan - 11.03.1993, Qupperneq 62

A Löngum
hefur
mjólkur-
sopinn
þótt Ijúf-
fengur
UGANDA
▼ Okkur
tókst aö
festa okk-
ur á miöju
markaös-
torginu og
þaö tók
heila eilífö
aö losa
bílinn
aftur.
í Zaire var fátt um búðir, þeg-
ar við komum á markaði voru
aðeins til kartöflur og ananas,
mjög sjaldan nokkrir aðrir
ávextir eða grænmeti. Brauð
var að vísu fáanlegt víðast
hvar en lúxusvarningur eins
og hreinlætisvörur, súkkulaði
og því um líkt var mjög sjald-
séður. Þegar svona var ástatt
hjá okkur urðum við að notast
við þær matarbirgðir sem í
bílnum voru en þar var alls
kyns niðursuðuvara.
Það sem vakti hvað mesta
furðu mína á ferð okkar um
Afríku var að í öllum löndum
sejri við komum til, sama
hversu mikil fátækt var, var
alls staðar hægt að fá kók. í
miðri eyðimörk Sahara, villt-
ustu frumskógum Zaire, þar
sem maður bjóst ekki við að
sjá nokkra lifandi veru, spruttu
skyndilega upp menn eða
börn með kók f fötu til að selja
ferðalöngum. Okkur til mikillar
undrunar var það í mörgum
tilfellum (skalt.
Eftir að hafa verið tæplega
mánuð í Zaire og varla séð
neitt nema kartöflur og
ananas þann tíma urðum við
fyrir eins konar menningar-
sjokki að komast til Uganda.
Þar var til allt milli himins og
jarðar af grænmeti, ávöxtum,
hreinlætisvörum og öðrum
lúxsusvarningi. Á fyrsta mark-
aðnum sem við stoppuðum á
gengum við berserksgang og
keyptum grænmeti, ávexti og
súkkulaði í svo miklu magni
62 VIKAN 5. TBL. 1993