Vikan - 19.05.1993, Blaðsíða 14

TEXTI: LOFTUR ATLIEIRÍKSSON
EINKAVIÐTAL VIKUNNAR VIÐ KIEFER SUTHERLAND
Sannleiksleit mannsins er
óendanleg. Öll erum við
að leita að svörum við
verkefnum hversdagsins og
spurningum Kfsins frá degi til
dags. Það skiptir ekki öllu
máli hvort niðurstaðan verður
jákvæð eða neikvæð, aðalat-
riðið er að fá eitthvert svar.
Ekkert er óþægilegra en að
lifa við óvissu ósvaraðra
spurninga og það getur gert
hvern mann vitlausan að velta
fyrir sér leyndardómum sem
virðast ekki hafa nokkurn
endi.
í myndinni The Vanishing
eða Hvarfinu, sem sýnd verð-
ur í Sambíóunum fljótlega, er
þráhyggja stærsta vandamál-
ið sem ungur maður, Jeff
Harriman (Kiefer Sutherland),
þarf að berjast við en kærast-
an hans gufar upp, að því er
virðist, þegar þau fara í sum-
arfrí. í upphafi myndarinnar er
hann eðlilegur ungur maður
en þráhyggjan nær slíkum
tökum á honum að leitin að
týndu kærustunni verður hans
helsta persónueinkenni. Barn-
ey (Jeff Bridges) er geðveikur
efnafræðikennari sem ber
ábyrgð á hvarfi stúlkunnar og
hann hyggst nýta sér þrá-
hyggju unga mannsins til að
láta hann hverfa sömu leið.
Eina fótfestan sem hann hefur
er Rita (Nancy Travis), ný vin-
kona sem hann hittir í leit
sinni að týndu stúlkunni.
Þessi mynd er einhver út-
hugsaðasti sálfræðilegi tryllir-
inn sem lengi hefur komið frá
Hollywood og spilað er af
næmi inn á óttablandnar til-
finningar sem flestir áhorfend-
ur kannast við.
Undirritaðan hafði lengi
langað að hitta Kiefer Suther-
land að máli en hann er að
mínu mati einn athyglisverð-
asti ungi leikarinn í Hollywood
um þessar mundir. Hann hef-
ur leikið mikið af óvenjulegum
hlutverkum, nú síðast í A Few
Good Men á móti Tom Cruise
og Jack Nicholson.
Það er merkilegt hve marg-
ar af stjörnum hvíta tjaldsins
eru stuttar í annan endann og
Kiefer Sutherland er þar engin
undantekning. Hann var órak-
aður og virtist hálfsyfjaður
þegar við hittumst nýlega yfir
morgunverði á veitingastað í
Beverly Hills. Hann er við-
mótsgóður og virðist ekki geta
gert flugu mein en engu að
síður lögðu slúðurblöðin hann
í einelti þegar þau Julia Ro-
berts slitu samvistum. í kjölfar
þess tók hann sér frí frá kvik-
myndaleik um tveggja ára
skeið og dvaldi með fyrrum
eiginkonu og börnum á bú-
garði í Montana, skammt suð-
ur af kanadísku landamærun-
um. Ég er þakklátur fyrir að
hann skuli yfirleitt nenna að
tala við blaðamenn eftir þá út-
reið og spyr hann fyrst hvern-
ig honum finnist að vera aftur
fyrir framan myndavélarnar
eftir tveggja ára hlé.
„Það er bara mjög gott.
Myndin hefur fengið góða
dóma og gagnrýnendur eru
ánægðir með mitt framlag í
henni. Það var gaman að fá
tækifæri til að vera með í A
Few Good Men og ég var að
Ijúka við mynd sem ég leik-
stýri sjálfur. Ég tók mér frí til
að einbeita mér að öðrum
hugðarefnum og mér finnst ég
nú hafa meiri stjórn á því sem
ég er að gera og meiri
ánægju af því.“
HUGSAÐI UM BÖRNIN
- / fréttatilkynningunni um
myndina segir að þetta hlut-
verk hafi haft meiri áhrif á þig
en önnur sem þú hefur tekist
á við. Hvað áttu við með því?
„Ég veit ekki hvort hlutverk-
ið hefur haft meiri áhrif á mig
en önnur en ég hafði mjög
sterka löngun til að fá að
spreyta mig á því. Það sem
heldur okkur öllum gangandi
er að mínu mati sú vitneskja
að við höfum stjórn á eigin ör-
lögum að miklu leyti en sá
sem ég leik í myndinni lendir í
því að mikilsverður þáttur í lífi
hans er fyrirvaralaust tekinn
frá honum þrátt fyrir að hann
virðist hafa jafnmikið vald yfir
eigin lífi og hver annar. Hann
missir stjórnina og er tilbúinn
að fórna hverju sem er til að
ná valdi yfir lífi sínu á ný. Þess
vegna þarf hann að fá svar við
spurningunni um hvað kom í
raun og veru fyrir kærustuna.
Er hún lífs eða liðin? Stakk
hún hann af eða var henni
hugsanlega rænt? Hvað kom
eiginlega fyrir? Fyrir þann sem
hefur einhvern tímann lent í
því að upplifa sig vanmáttug-
an í eigin lífi verður óhjá-
Greinarhöfundur, Loftur Atli Eiríksson, ásamt Kiefer Sutherland.
1 4 VIKAN 10. TBL. 1993