Vikan - 19.05.1993, Blaðsíða 31

sýnilegir en oftast skyggnum og mögulega jafnframt
þeim sem vegna ýmssa ástæðna eru óþarflega
næmir þá stundina sem svipurinn birtist eða gerir
sig heimakominn. Þessir svokölluðu svipir hverfa oft
jafnsnöggt og þeir birtast og einmitt það gerir sjá-
andann skelkaðan, held ég. Hann veit varla hvað er
að gerast fyrr en það er með það sama yfirstaðiö.
SJÁST í SPEGLI OG VEGGJUM
Til frekari glöggvunar má geta þess að svipir sjást á
hvað tíma sólarhringsins sem er og geta jafnvel sést
í spegli og þaö þykir þeim sem sjá þá mjög sér-
kennilegt af því að þeir eru andlegir. Þeir birtast
jafnvel inni í veggjum og við allar aðstæður sem
efniskenndu fólki væri frámunað að birtast við eins
og Davíð hefur greinilega orðið áskynja undanfarið.
Davíð hefur verið að taka á mjög viðkvæmri tilfinn-
ingareynslu sem vissulega hefur sett sin mörk á
taugakerfi hans og tilfinningar. Slíkt sálarástand get-
ur magnað svona nokkuð allverulega upp. Þaö þýðir
að kunni hann að hafa verið næmur áður er hann
næmari núna.
ÍMYND OG VONBRIGÐI
Hann gæti hins vegar ómeðvitað verið að kljást við
sálrænar flækjur þess eðlis að þær gætu gert hann
uppnæmari en ella fyrir öllu sem undir öðrum og
ögn friðsamari aðstæðum gæti reynst léttvægt.
Þessi sálræni vandi gæti meö stuðningi ímyndarafls
ómeðvitað tekið á sig einhvers konar persónugerv-
inga sem eins og birtast honum af og til eins og
látnir væru ekkerf síður en lifandi einstaklingar. Þeir
stæðu þá frekar í sambandi við tilfinningaduld hans
sem er blandin ótta og vonbrigðum, ásamt hugsan-
lega réttlætanlegri reiði hans vegna höfnunar sem
hann virðist frekar óvænt hafa mátt sætta sig við af
hendi unnustu sinnar. Ef þetta er skýringin á komu
svipanna má vitanlega gefa sér aö um sé að ræða
tímabundna taugaveiklun Davíös sem er bæði undir
miklu ytra álagi náms og svo þess sem hefur óneit-
anlega hent hann í einkalífi. Slík streita getur tekið á
sig furðulegustu myndir og jafnvel áþekkar því sem
um yfirskilvitlega reynslu væri að ræða fremur en
eitthvaö annaö og ögn jaröbundnara.
SÁLFRÆÐINGAR OG SÁR REYNSLA
Ekki er með þessum ábendingum verið aö draga úr
möguleikum á því að Davíð kunni að undanförnu að
hafa séð raunverulega svipi látinna. Þaö svo sem
hvarflar að manni sökum þess að vinir hans hafa á
stundum séö það sama og hann. Það þýðir þó ekki
aö hitt fyrirbærið gæti ekki jafnframt verið í gangi og
aukið áhrif þess sem er að gerast og hugsanlega
má rekja til einhvers sem er látinn. Ef rétt er væri í
tilviki Davíðs eðlilegt að hann hefði samband við
sálfræðing og fengi hjálp við að efla innra öryggi sitt
aftur og komast út úr þeirri sáru reynslu sem höfnun
alltaf er. Ef aftur á móti svipir látinna yrðu eftir þá
hjálp áfram aö þvælast fyrir honum er nokkuð Ijóst í
kjölfarið aö um svipi látinna hefði verið að ræða all-
an tímann sem bæöi hann og vinir hans hefðu barið
augum af og til til óþæginda fyrir þá. Þá má segja
sem svo að viö því sé lítið að gera annað en að
biðja Guð um að hjálpa verunni áleiöis til aukins
þroska viö aðrar aðstæður og þá þær sem ríkjandi
eru i heimkynnum Guðs.
HUGSANAGERVI OG ANDLEGT UPPNÁM
Þar sem um er aö ræða gamalt hús má gefa sér aö
eitt og annað kunni að hafa gerst í húsinu sem ork-
aö getur tvímælis. í húsinu hafa í gegnum marga
áratugi að sjálfsögðu meðvitað eða ómeðvitað
magnast upp misgóö hugsanagervi sem næmt fólk
getur fundið fyrir tilfinningalega og sálrænt. Aftur á
móti geta þeir sem eru látnir og eru jarðbundnir
einnig nýtt sér hugsanagervin þannig að þeim vaxi
ásmegin undir ólíkum áhrifum þeirra og eigi því auð-
veldara meö að gera vart við sig þrátt fyrir allt. Ef
þau eru neikvæö draga þau að sér neikvæðar verur.
Ef þau eru jákvæð getur ekkert neikvætt þrifist f
samneyti viö þau.
KÆRLEIKSRÍKAR BÆNIR OG TAUGABILUN
Ef svo sá eða þeir sem í húsinu búa eru í einhvers
konar andlegu eða sálrænu uppnámi og þangað
sækir látinn, jarðbundinn einstaklingur er meira en
sennilegt að viðkomandi eins og festist í áhrifum
upplausnarinnar og valdi heimilisföstum vandræð-
um. Það má auðveldlega losna við verur frá öðrum
heimi og hjálpa þeim með kærleiksríkum fyrirbæn-
um og jákvæðu hugafari. Reyndar er það nokkuð
sem getur orðið að þraut fyrir Davíð þar sem hann
er alls ekki trúaöur á guðlega tilvist, hvað þá aö
hann trúi á tilvist látinna meðal lifenda sem ekki er
síður erfitt fyrir hann í þessu tilviki. Aftur á móti þarf
geðlækni eða sérfræðing í sállækningum til aö
hjálpa fólki í gegnum hvers kyns taugaveiklunarat-
ferli sem framkallað getur sýnir og ímyndaðan veru-
leika þess sem telur sig vera að upplifa eitthvað dul-
rænt, ástand sem oftar en ekki á upphaf sitt í hvers
kyns taugabilun.
VITIÐ EKKI FARID
Hvaö er hvað verður hans að finna út. Hvað varðar
ótta Davíðs um að hann sé að verða vitlaus er fátt
annað að segja en að svo er auðvitað ekki vegna
þess að sá brjálaöi gerir sér aldrei grein fyrir því að
hann hafi tapað vitinu. Honum þykir sem aðrir hafi
gert það og í því liggur sennilega brjálsemi meðal
annars. Eða eins og draugahræddi strákurinn sagði
eitt sinn: „Elskurnar mínar, ég er trulaus og jarö-
bundinn en sé samt drauga viö og viö. Ég veit
ekki hvernig á þessu stendur. Petta gerir mig
svo skelkaöan aö ég er eiginlega kominn á þá
skoöun aö þaö hljóti aö vera eitthvaö meira i
gangi í tilverunni en einungis þaö sem allir sjá
og skilja og telja þar meö þaö eina rétta. “
Meö vinsemd,
Jóna Rúna
10. TBL. 1993 VIKAN 31