Vikan - 19.05.1993, Blaðsíða 26

stærö. Ég hringdi en fékk þær
upplýsingar aö enginn slíkur
bíll væri inni og var sagt aö
þeir gætu sent annan örlítiö
stærri. Ég spuröi um verö og
sá aö þetta var örlítið dýrara
en hinn haföi átt að kosta. Viö
vorum úrvinda eftir þetta
geggjaða feröalag, meö bú-
slóöina á gangstéttinni, svo
ég sló til og pantaði bílinn.
Þegar hann kom loks trúði ég
vart mínum eigin augum. Um
var aö ræöa eina þá stærstu
rútu sem ég hef séð um dag-
ana. Ef viö hefðum ekki verið
oröin svona þreytt og viljaö
sem fyrst komast heim í íbúö-
ina okkar heföi ég sett upp
svörtu sólgleraugun og neitaö
því aö ég væri Mr. Gudjons-
son.“ Svo fór þó ekki og upp í
bílinn fór fjölskyldan.
Þegar þau keyröu inn i
London, fjögur í fimmtíu
manna bíl, segir Sverrir aö
sér hafi liöið eins og þar væri
komin olíufurstafjölskylda frá
íslandi. „Rútan var svo stór að
hún komst ekki inn í götuna
þar sem viö áttum að búa og
bílstjórinn lenti í hinum mestu
hremmingum. Hann var orö-
inn brúnaþyngri en heilsu-
samlegt er og mér leið illa yfir
þessum ósköpum, fannst
þetta alveg fáránlegt og þaö
leiö langur tími þar til ég gat
séð spaugilegu hliðina á
þessu öllu saman."
MEIRI HÁTTAR
MENNINGARSJOKK
Ferðalagið var aöeins upphaf
að erfiðum tíma þennan fyrsta
vetur í London. „Þetta var
meiri háttar menningarsjokk
fyrir okkur. Allt var eitthvað
svo ólíkt því sem við áttum aö
venjast og viö vorum í hálf-
geröu sjokki til jóla. Strákarnir
þurftu aö komast í skóla og
hvert og eitt okkar þurfti aö
takast á viö sinn innri mann.“
Sverrir segir aö í raun hafi
óvissan verið erfiöust. „Maöur
veit ekki hvaö tekur viö, er
kominn inn í ókunnugt um-
hverfi og verður aö takast á
viö nýja menningu. Þar nægir
að nefna hreinlæti, stétta-
skiptingu og samgöngukerfi
sem er iöngu sprungiö. Að
auki var allt í lausu lofti hjá
mér því ég byrjaði ekki strax í
fullu nárni."
Fjölskyldan var mjög hepp-
in aö því leyti að hún lenti í
mjög manneskjulegu umhverfi
[ stórborginni. Þarna voru
nokkur listamannastúdíó, áin
Thames í fimm mínútna fjar-
lægö, meö gömlum og rót-
grónum krám einmitt á þeim
staö þar sem hin heimsfræga
Oxford-Cambridge báta-
keppni fer fram. Þaö má því
segja að þau hafi fengið sinn
17. júní í maí. Auk þessa
kynntist fjölskyldan yndisleg-
um nágrönnum sem hún held-
ur enn sambandi viö.
ALEXANDERTÆKNI
í spjalli okkar um átökin sem
fylgja því aö ná fótfestu í
ókunnu landi berst talið að
Alexanderskólanum sem
Sverrir segir hafa gert ótrú-
lega hluti fyrir sig. Reyndar sé
þaö svo að hann myndi aldrei
hafa komist í gegnum sönginn
nema meö aðstoð Alexander-
tækninnar. Þegar hér var
komið sögu hefur söngvarinn
líklega séö á augnaráöi
blaðamanns aö hann þyrfti aö
skýra betur þetta tal um Alex-
andertækni.
Sverrir segir hægara sagt
en gert að útskýra meö fáum
orðum hvernig hann vinni
meö þessa tækni. Hann hugs-
ar sig um í örlitla stund en
bendir síðan á þá staðreynd
aö bak-, háls- og höfuðverkir
séu algengustu kvillar nútíma-
mannsins. Þaö sé hægara
sagt en gert aö komast fyrir
slík vandamál vegna þess aö
þau séu samofin þeirri dag-
legu líkamsbeitingu sem hver
og einn hefur tamiö sér. „Al-
exandertæknin nálgast rót
vandans með því aö upp-
götva og vinda ofan af slæmu
ávanamynstri og endur-
mennta vöðvakerfi líkamans
meö vakandi hugsun. Þaö má
líkja þessu viö tölvu sem fær
nýtt forrit að vinna úr. Hér er
um kennslu að ræða þar sem
bak, háls og höfuð læra aö
vinna betur saman og það
verður til þess aö okkar dýr-
mæta orka nýtist betur. Lík-
amsbeitingin veröur meðvit-
aðri og tengist skýrri hugsun
þar sem hugur og líkami
starfa sem ein heild. Fólk
verður að átta sig á því aö
söngur er ekki bara það að
gefa frá sér hljóö heldur opnar
maöur leiö fyrir hljóöin meö
samspili likama og sálar."
BÚKSLÁTTURINN
Þótt tíminn í London hafi aö
miklu leyti fariö í pælingar af
alvarlegra taginu var líka sleg-
iö á létta strengi og ýmislegt
gert sér og öörum til gamans.
Landsmenn muna eflaust eftir
því aö Sverrir tók þátt í uppá-
komu á íslendingahátíö
tengdri 1. desember, sem olli
miklu fjaðrafoki hér heima.
Mönnum fannst sem verið
væri aö vega að þjóðararfin-
um þegar fólk steig á stokk og
barði sér á bert brjóst, fram-
leiddi ýmis furðuleg hljóð,
söng íslensk þjóölög og sagöi
þetta vera eins íslenskt og ís-
lenskt getur oröiö. Hvaö var
þaö í raun sem vakti fyrir
þessu torkennilega tríói?
„Þaö sem hér var að gerast
var aö ákveðið var aö fara af
staö meö eitthvað sem myndi
vekja athygli. í bland átti þetta
aö vera landkynning og
skemmtiatriöi á íslendingahá-
tíö 1. des. Þaö fyrsta sem var
gert var að grunnlínan var
lögö. Nafnið, The Human
Body Percussion Ensamble,
vakti þvílíka athygli aö áöur
en búið var aö ákveða hverjir
skipuðu þennan flokk eða
ákveöa nákvæmlega hvaö
hann ætti aö gera var búiö aö
panta hann á fjölmargar út-
varpsstöövar."
Þaö er á Sverri aö heyra aö
hann hafi verið hissa á því
hvernig tekið var á þessu í
fjölmiðlum hér heima. „Fólk
hér vissi ekki hvaö var þarna
á ferðinni en mistökin í upp-
hafi lágu í því hvernig þetta
var kynnt. Það þurfti aö svara
einhverju um þetta uppátæki
á blaðamannafundum áöur en
búiö var aö forma þetta full-
komlega og líklega hefur
kynningin ekki verið alveg
nógu vel ígrunduö."
ENGINN RANN
Á RASSINN
„Þetta var allt mjög laust f
reipunum og viö vissum ekk-
ert út í hvaö viö vorum að
fara. Kvöldið fyrir útsendingu
á fyrstu útvarpsstöðinni
sprakk allt í loft upp. Viö vor-
um komin meö hugmynd aö
spuna meö búkhljóð, búkslátt
og söng en fundum engan flöt
á málunum sem allir gátu
sætt sig við. Morguninn eftir
haföi lygnt örlítið og viö
ákváðum að reyna." Sverri er
skemmt þegar hann rifjar
þetta upp og segir að þau hafi
fariö út á mjög hálan ís.
„Diddi fiöla skrifaði spuna-
hugmyndina út og viö, Diddi,
Ragga Gísla og ég, æföum
hana í bílnum á leiöinni á út-
varpsstöðina. Síöan var settur
upp mannalegur svipur og lát-
ið líta svo út sem um þaulvant
fólk væri aö ræða á þessu
sviöi." Þrátt fyrir ísinn hála
rann enginn á rassinn og hlut-
irnir gengu nokkuð smurt fyrir
sig. Farið var á fjölmargar út-
varpsstöövar en sama
prógrammið aldrei notað
tvisvar. Gengið var út frá
sömu grunnhugmynd og í
byrjun en alltaf geröar ein-
hverjar breytingar.
26VIKAN 10.TBL. 1993