Vikan - 01.11.1994, Blaðsíða 23

Borgin Mosta í Bosníu-Herzegóvínu fór einna verst út úr
stríðinu. Þar er varla hægt aó finna óskemmt hús.
að við gistum eina nótt í
Bosníu. Um kvöldið var okk-
ur haldinn hátíðarkvöld-
verður þar sem prófessorar
skólans mættu. Við sátum
við kvöldverðarborðið í for-
undran yfir móttökunum og
átum villisvín sem var skot-
ið af einum prófessornum
og drukkum hvítvín sem var
bruggað af öðrum og í lok
kvöldsins kom síðan besti
óperusöngvari Bosníu og
Króatíu og söng fyrir okkur
Ave Maria og nokkra þjóð-
söngva. Tárin skoppuðu á
vöngum viðstaddra þegar
þjóðsöngvarnir byrjuðu
enda hafa allir misst ætt-
ingja í stríði þessarar þjóð-
ar. Þarna voru mættir Tom-
islav og fleiri, sem ég hafði
hitt í fyrri ferð minni um
Bosníu, en ekkert bólaði á
Zoran sem hafði komist svo
vel að orði síðast þegar ég
hitti hann. Þegar ég minntist
á Zoran við Tomislav komst
ég loks að því hversvegna
ekkert bólaði á honum. Ein-
hverntímann, þegar Zoran
var nýkominn úr jólaleyfi,
stóð hann vörð við víglín-
una og fylgdist með því að
engir óvinir færu yfir. Hann
hefur væntanlega verið
samviskusamur við starf sitt
og í eitt sinn er hann beygði
höfuð sitt fram og skyggnd-
ist út í myrkrið þá flaug kúla
í gegnum loftið, splundraði
höfuðkúpunni og varð hon-
um að bana. Hann var skot-
inn til bana af leyniskyttu úr
Bosníuher múslima. Enginn
skal í sjálfu sér vorkenna
honum neitt umfram aðra
sem féllu í þessari styjöld,
því eflaust hafði hann náð
að fella einhverja úr liði
óvinanna áður en hann féll
sjálfur. En það fær samt á
mann að hitta ungan og
heilbrigðan mann í október
og vita hann skotinn til bana
í desember vegna vonar
einhverra yfirvalda um að
færa landamæri sín ein-
hverja fermetra til austurs.
Það fær mann einnig til að
hugsa til allra þeirra sem
hafa þurft að lifa við þann
ótta í mörg ár að vera
skotnir eins og hundar hvar
sem þeir eru. Einnig er
merkilegt að hugsa til þess
að við Islendingarnir höfum
verið kallaðir hetjur fyrir það
eitt að hætta okkur inn fyrir
þessi landamæri í einn dag.
Þegar milljónir hafa búið
þarna við þessar aðstæður í
yfir þúsund daga. Það þarf
ekki að gera mikið til að
vera kallaður hetja á ís-
landi, en það er erfitt fyrir
Bosníumenn að vera hetjur.
Kannski er enginn þeirra
virkileg hetja nema þeir
sem hafa komist í gegnum
stríðið án þess að drepa
eða vera drepinn. En þær
manneskjur eru fáar og
þeim fer fækkandi. □
A ALFTANESI
HJÁ ÓLAFI
SCHRAM OG
marín
ITOLSK HÖNNUN
haustlaukar
UPPSETNING Á
hatalara M
PERMAFORM/ .
EININGAH ÚS
gamalt ”
OG.NÝTT flÆ
! SOMU 'wL.
ibúðinni
airbrush
frumleg
husgögn
LÝÐS
IKEAÁ
ISLANDI
STADAR-
SKÁLI
ASKRIFTARSIMI: 812300
10. TBL. 1994 VIKAN 23