Vikan - 01.11.1994, Blaðsíða 48

FYRIRSÆTUR
Anna við Turkanavatn í Kenýa
oft getur fylgt svona störfum
og meðan þær standa sig i
skólanum, hef ég ekkert á
móti því."
Möguleikarnir á því að fyr-
irsæta missi fótanna eru
miklir vegna þess að það er
mjög erfitt fyrir 16 ára stúlku,
með tugi milljóna í árslaun,
að halda einhverju sem nálg-
ast yfirsýn. Tískusýningar í
París geta fært frægri fyrir-
sætu eina milljón á dag og
hin sextán ára gamla Bridget
Hall er leigð út af Ford-um-
boðinu fyrir 700 þúsund krón-
ur á dag. Margar stelpnanna
verða óþolandi óþekktarorm-
ar eða þróa með sér melting-
arveilur eða verða
svo ástfangnar
af hinu Ijúfa
lífi að þær
hætta að
mæta í
vinnuna.
Anna
telur skapgerð líka hafa áhrif
á hvort stelpur ná áfram. „Ef
þær eru samvinnuþýðar, af-
slappaðar og þægilegar í
umgengni, þá getur það
breytt miklu,“ segir hún. „í
Gengisauglýsingunni voru
þau í upptökum í tvær næt-
ur, að vinna undir miklu
álagi, um nótt, í tímapressu,
við sterk Ijós og allt í klikk-
elsi. Ef einhver er svo með
fýlu og stjörnustæla getur
það eyðilagt allt.“
„ÞEGAR SVERRIR
KYSSIR MIG"
Karen kom fyrst fyrir augu
landsmanna í sjónvarps-
þætti Hemma Gunn og var
þar meðal annars spurð
hvað væri leiðinlegast í skól-
anum. „Þegar Sverrir er að
kyssa mig,“ svaraði sú
stutta. Hvað væri þá
skemmtilegast í skólanum?
„Þegar Sverrir er ekki að
kyssa mig.“
Næst sást hún í auglýs-
ingu frá Nóa-Síríus, svo í
Kelloggs-auglýsingu og nú
síðast í bæklingnum íslands-
ferð fjölskyldunnar. í haust
sést svo til hennar á skján-
um í þætti frá Umferðaráði.
Henni finnst þetta allt jafn
skemmtilegt, en hugurinn er
bundnari við nýafstaðið reið-
námskeið en frama í fyrir-
sætuheiminum. Hvernig var
á reiðnámskeiðinu?
„Skemmtilegt. Hesturinn
minn, Katla, var voða góð.
Helst vildi ég geta eignast
hest,“ segir Karen.
Þær greiðslur, sem Karen
hefur fengið fyrir fyrirsætu-
störfin renna i fiðlusjóð sem
stofnaður var strax og Karen
fór að hafa tekjur. Þannig sjá
mæðgurnar fram á að geta
keypt gott hljóðfæri þegar
Karen verður tólf ára og þarf
að fá fulla stærð. „Fiðlur
með möppuna sína, ef mað-
ur vill láta á það reyna.“
Móðir systranna, Anna
Skúladóttir, er einstæð móðir
og starfar sem leikskóla-
stjóri. Hún er því ekki há-
tekjumanneskja og ýmislegt
bendir til þess að súpermó-
del séu fremur þúin til en
fædd. Kæmi til greina að
fara með Áslaugu til Mílanó
til að freista gæfunnar?
„Ef ég sæi fram á að geta
fjármagnað slíka ferð,“ segir
í Eidoret í Anna. „Það er margt vitlaus-
hvítu ara. Sumir krakkar eru í alls
háiöndunum |<yns |jstatímum alian vetur-
1 enya' inn og það kostar nú sitt. Ef
þetta er það sem stelpan vill,
þá geta foreldrarnir til dæmis
slegið saman. Það má þá
nota svona ferð sem sumar-
frí. Þetta gæti vel verið fjár-
öflunarleið meðan hún væri í
námi, því ég held að hún
stefni hærra. Þó væri mjög
gaman ef Áslaug fengi tæki-
færi til að fara út; hugsaðu
þér að komast í svona ævin-
týri sem ung stúlka? Ég
myndi ekki leyfa henni að
fara fyrr en hún er orðin sex-
tán ára, en hún er kannski
betur sett en margur því hún
hefur ferðast svo mikið um
heiminn."
Áslaug var átta mánaða
þegar foreldrar hennar héldu
til Afríku og fjögurra ára þeg-
ar hún kom til baka til ís-
lands. Hún hefur því bæði
búið í Kenýa og Nígeríu og
lærði þrjú tungumál samtím-
is sem lítið barn, íslensku,
ensku og swahili.
Síðan þá hefur hún farið til
Bandaríkjanna, Möltu, Port-
úgal, Kýpur og Englands að
heimsækja þriðju systurina
sem þar er í námi.
GETUR EFLT
SJÁLFSMYNDINA
„Stelpunum finnst sport í
þessu og fyrirsætustörf geta
eflt sjálfsmyndina,“ segir
Anna, aðspurð hvaða augum
hún líti á fyrirsætufagið. „Svo
lengi sem þær lenda ekki í
vitleysu, sem
48