Vikan - 20.11.1995, Síða 26
LlblAMtNN
Lauren á
meöanhún
dansaöi meö
New York
City Ballet.
Móöir hennar
var ballett-
dansari og
faöirinn vann
í óperuhúsi.
BALLETTINN i
BLÓDINU
Móðir Lauren var ballett-
dansari og faðir hennar var
yfirleikmunavörður hjá
Metropolitanóperunni þar
sem Lauren las lexíurnar og
fylgdist með uppsetningu
óperanna. Níu ára gömul
setti hún á sig táskó, ákveð-
in í að feta í fótspor móður
sinnar. „Það var næstum því
óhjákvæmilegt þar sem ég
hafði að sumu leyti bókstaf-
lega alist upp í leikhúsun-
um.“ Sextán ára varð hún at-
vinnudansari og í átján ár
dansaði hún með New York
City Ballet. „Á vissu tímabili
ævi minnar leið mér betur á
sviðinu en heima hjá mér.“
Engir leikarar eru í fjöl-
skyldu Magnúsar en leiklist-
aráhuginn kviknaði þegar
hann tók þátt í sýningum í
Menntaskólanum við Hamra-
hlíð og eftir stúdentspróf
settist hann á skólabekk í
Háskóla íslands í einn vetur
jafnframt því að vera í Stúd-
entaleikhúsinu. „Áhuginn
kviknaði þegar ég var að
vinna með Andrési Sigur-
vinssyni að leikritinu Vatzlav
í menntaskólanum." Haustið
venjast hér,“ segir Magnús,
„auk þess sem maður gat
velst um í miklu stærra lista-
lífi en hér. Mér finnst til
dæmis fátt skemmtilegra en
að fara á söfn. Listir eru í
uppsetningu á fjörutíu
óperum." Eftir það var Magn-
ús hægri hönd leikstjórans
Jerome Robbins í nokkur ár.
„Ég vann meðal annars við
uppsetningu á verkum á
Broadway sem
aðstoðarleikstjóri
en það var ein af
ástæðunum fyrir
því að ég vildi
flytja til íslands.
Ég vildi fara að
leika.“ Síðan
Magnús og Laur-
en fluttu til ís-
lands hefur hann
fengið næg verk-
efni. Um þessar
mundir tekur
hann þátt f sýn-
ingum á Þrek og
tár og Karde-
mommubænum
en hingað til hefur
hann leikið í
Snædrottning-
unni, Öllum son-
um mínum, Máf-
inum, Sönnum
vestra og West
Side Story.
Um þessar
mundir gefast
tækifæri til aö
sjá Magnús
leika bæði í
kvikmynd og á
sviöi. Annars
vegar í Tár úr
steini og á
sviöi Þjóóleik-
hússins í Þrek
og tár.
1983 hélt hann til New York.
Eftir þriggja ára leiklistarnám
í borg skýjakljúfanna ílentist
hann þar í sjö ár.
AÐSTOÐARLEIKSTJÓRI
Á BROADWAY
“Helsti lúxusinn við að búa
úti var að fá að kynnast allt
öðru leikhúsi en maður á að
rauninni svo samtengdar og
það er tæknilega óhugsandi
að hafa áhuga á einu list-
formi en ekki öðru.“ Eftir leik-
listarnámið vann Magnús í
tæknideild Metropolitanóper-
unnar í tvö ár. „Mér bauðst
starfið fyrir algjöra tilviljun,
ég tók þetta sem tveggja ára
óperunámskeið og vann við
HEIMILISFAÐIRINN
SJALDAN HEIMA Á
KVÖLDIN
Lauren talar alltaf ensku
þótt hún skilji íslensku og hún
segir að burtséð frá tungu-
málaörðugleikum finnist
henni gott að búa hér á landi.
„Það er miklu betra að ala
upp börn í Reykjavík en New
York. Það er svo öruggt
hérna fyrir utan það hvað
lækniskostnaður er dýr úti.
„Við vorum í New York öll
þessi villtu ár, frá tvítugu til
þrítugs," segir Magnús, „en
núna er um að ræða fjöl-
skylduskeið í lífi okkar og það
hentar mun betur að vera
hér.“ Lauren bendir á að hún
hafi fengið vinnu við sitt hæfi
en yfirleitt sé svo ekki farið
með útlendinga sem setjast
hér að. „Það er eins og fólk,
sem tengist leikhúsum út um
allan heim, sé ein stór, al-
þjóðleg fjölskylda. Mér finnst
ég vera mjög heppin að geta
unnið hérna við ballettinn eftir
að hafa lokið við dansferil-
inn.“ Magnús tekur undir orð
eiginkonu sinnar. „Það er eig-
inlega sama hvar farið er inn
í leikhús í heiminum. Það er
einhvern veginn alltaf sama
stemmningin."
Hjónin segja það kost að
þau þekki bæði leikhúslífið
upp á skilning og stuðning.
„Ég var vön því að vinna öll
kvöld þannig að ég æsi mig
ekkert upp þegar hann er
aldrei heima á kvöldin,“ segir
Lauren. „Þetta er þreytandi
fyrir þá maka sem vinna
hefðbundinn vinnudag," bætir
eiginmaðurinn við. „Vegna
Stefáns leggjum við ofurkapp
á að hafa heimilislífið eins
reglulegt og hægt er. Auðvit-
að er það frábrugðið því sem
ég vandist í æsku. Ég kem
frá dæmigerðu, íslensku
heimili þar sem móðirin var
heimavinnandi.“ Bæði eru
þau full áhuga á starfi hvort
annars en þau einbeita sér
ekki eingöngu að ballett og
leiklist. Þau ferðast mikið og
lesa, Magnús segir að sem
barn hafi hann verið lestrar-
ormur, og fyrir stuttu útskrif-
aðist Lauren með BA próf í
enskum bókmenntum.
„Dansarar byrja mjög ungir í
atvinnumennsku, sem gerir
það að verkum að margir
fara ekki í háskóla," segir
hún.
Þegar hjónin settust að á
íslandi fyrir tveimur og hálfu
ári gerðu þau með sér þriggja
ára samning sem lýkur
næsta vor. „Það er ekki hægt
að krefjast þess af Lauren að
hún flytjist hingað um aldur
og æfi,“ segir Magnús. „Þetta
er þess vegna tilraunaskeið
sem við endurmetum f vor.
Það getur alveg eins verið að
við flytjum aftur til Bandaríkj-
anna." □
26 VIKAN 11. TBL. 1995