Vikan


Vikan - 01.02.1999, Blaðsíða 44

Vikan - 01.02.1999, Blaðsíða 44
Leikhússpjall Svölu Arnardóttur og Arthúrs Björgvins frumlegt og spennandi verk ES Mér finnst Búasaga sem sýnd er í Borgar- leikhúsinu að mörgu leyti frumlegt og spenn- andi leikrit. Það er mikill kraftur og ferskleiki í verkinu. Það er líka bráðsnjöll hugmynd að færa Kjalnesinga sögu inn í nútímann. □ Já, ég er sammála þér um kraftinn og frumleikann. Það gneistar af þessu verki á köflum. Ég held að ferskleikinn stafi ekki síst af því að Búasaga gengur þvert á raunsæishefðina sem hef- ur lengi verið ríkjandi í íslenskri leikritun. Leikrit þarf ekki alltaf að vera eftirlíking af lífinu. Búasaga eftir Þór Rögnvaldsson; búningar Una Collins; leikmynd og leikstjórn; Eyvindur Erlendsson; Icikendur: Þorsteinn Bachmann, Rósa Guðný Þórsdóttir og Pétur Einarsson. Búasaga hlaut 1. verðlaun í leikritasam- keppni L.R. í tilefni 100 ára afmælis félagsins. ES Það er kannski einmitt búið að prenta það inn í höfuðið á okkur að á sviðinu eigi hlutirnir að gerast eins og í lífinu sjálfu. Hins vegar gefur leiklistin færi á margs konar túlkun á veruleikan- um. Það er gaman að sjá þegar leikskáld þorir að fara út úr raun- sæisrammanum og inn í aðra vídd. Að vísu finnst mér verkið ekki gallalaust. Höfundi hættir til að falla í þá gryfju að nota klisjur; þar má t.d. nefna uppskrúfaða túlkun Búa á kvæðinu Ólafi Liljurós. Q Nú notar höfundur Kjalnes- inga sögu sem grunnstef í leikrit- inu og fylgir reyndar söguþræðin- um nokkuð nákvæmlega. Á hinn bóginn tvinnar hann nútímann, á mjög skondinn hátt, saman við söguna. Þannig að úr verður sér- kennilegur en nokkuð heillegur vefnaður. □ Þetta finnst mér t.d. takast vel, þegar Fríður, dóttir Dofra kon- ungs í sögunni er gerð að dóttur aflóga heimspekiprófessors í Nor- egi, sem Búi er í læri hjá. Sömu- leiðis þykir mér glúrið, þegar höf- undur lætur Búa myrða Þorstein og brenna hofið, sem allt í einu er orðið að Valhöll, musteri Mamm- ons í Reykjavík. □ Þarna ertu líklega kominn að kjarnanum í verkinu. Búasaga er ádrepa á það, hvernig efnishyggja nútímans (sem Sigurður Nordal kallaði fjóstrú), framapot og græðgi breyta jafnvel eldheitum hugsjónamönnum í blóðlausa ves- alinga, sem eru reiðubúnir að selja sál sína og sannfæringu hæst- bjóðanda. Þó að þess konar nið- urlæging sé auðvitað alþjóðlegt fyrirbæri, þá er þetta, eins og svo margt, ýkt hér á íslandi. Þessi skrumskælda íslenska mynd kemst vel til skila í leikritinu. ES Þetta er þjóðfélagslegt ádeilu- verk af því tagi sem er því miður alltof sjaldgæft á sviði hér á landi. Þarna er ádeilan klædd í óvenju- legan og áhugaverðan búning. Sl Það á ekki bara við um text- ann, heldur uppfærsluna líka. Með því að nota ýmis meðöl fá- ránleikaleikhússins tekst leik- stjóranum, Eyvindi Erlendssyni, að ydda vel þann ádeilubrodd sem er í verkinu. Tónninn verður á köflum nístandi, eins og t.d. í bráðskemmtilegu atriði, þar sem foreldrar Þorsteins halda honum stúdentsveislu. Þar eru þessir "æruverðugu" máttarstólpar þjóðfélagsins gerðir beinlínis hjá- kátlegir með raddbeitingu og leik. þeirra til að geta notið leikritsins. Búasaga er ekki bara á vitrænum nótum, heldur fjallar leikritið ekki síður um tilfinningar fólks. áberandi djörf, umbúnaður sýningarinnar er skrautlegur og táknrænn og hæfir vel leikstílnum. Hins vegar finnst mér Litla sviðið stundum þrengja of mikið að þessari íburð- armiklu leikmynd. Kannski hefði hún notið sín betur á Stóra svið- inu. ES Já, ég hafði samúð með leik- urunum að þurfa að sýna öll þessi tilþrif í svona þröngu rými. Ann- ars komust þeir yfirleitt vel frá sínu. Það mæðir auðvitað mest á Þorsteini Bachmann í hlutverki Búa. Mér fannst raddbeiting hans að vísu of eintóna á köflum, sem kom niður á leiknum. □ Rósa Guðný, sem leikur bæði Esju og Fríði, nær fram sterkum heildaráhrifum, hvort sem er í túlkun hennar á dulúð Esju eða staðfestu Fríðar. Rósa Guðný sannar enn, að hún hefur bæði dýpt og breidd sem leikkona. ES Ekki má heldur gleyma Pétri Einarssyni, sem er sérstaklega sannfærandi í hlutverki heim- spekiprófessorsins. Honum tekst mjög vel að koma flatneskju og andlegri eymd þessa afdankaða spekings til skila. djörf sviðsetning m Sviðsetningin er ES Það má reyndar skjóta því inn að kynningin á Búasögu hefur verið svolítið misvísandi. Þar er gefið í skyn að verkið sé mun há- fleygara en það er. Það heyrist að vísu bergmál frá hug- myndum ákveðinna heimspekinga, en menn þurfa alls ekki að hafa lesið bækur m Getum við ekki óhikað mælt með því að fólk skelli sér á Búa- sögu í Borgarleikhúsinu? ES Jú, ég held að flest- ir hljóti að hafa gam- an af þessari síðbúnu dramatísku afmælis- veislu Leikfélags Reykjavíkur. 44 Vikan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.