Menntamál - 01.03.1950, Qupperneq 21

MENNTAMÁL
15
ugt um ágalla þess eða uppgötvi hann. Hann kann þá frek-
ar að stilla kröfum sínum til barnsins í hóf, haga kennsl-
unni við þess hæfi og nýta betur en ella menntunarhæfi
þess.
Dæmi þessi sýna, að vanheil börn þurfa sérstakrar um-
hyggju við og að foreldrum þeirra og kennurum er brýn
þörf á að afla sér uppeldisfræðilegrar þekkingar, svo að
slík börn hljóti hagkvæmasta meðferð.
Uppeldismálaþing þetta stóð yfir fimm daga. Einn dag-
ur fór að mestu í að skoða ýmsar uppeldisstofnanir í
Amsterdam og víðs vegar í Hollandi fyrir vanheil börn.
En sama máli gegndi um þetta og fyrirlestrana: Hver
einstakur fundarmaður hafði ekki tækifæri til að sjá
nærri því allar stofnanirnar. Mönnum var skipt í hópa
eftir því, hvaða stofnanir þeir vildu skoða, og urðu þeir
að gera þetta upp við sig daginn áður. Ég var í hópi, sem
heimsótti ýmsar uppeldisstofnanir úti á landi. I sam-
bandi við þetta uppeldismálaþing var haldið alþjóðlegt
mót fatlaðra skáta rétt við Arnheim í Hollandi. Dvöldust
skátar þessir, sem voru aðallega frá Ilollandi, Belgíu,
Sviss, Frakklandi og Bretlandi, þar í rúma viku. Margir
þessara skáta voru hræðilega fatlaðir, talaði ég við nokkra
þeirra, og hafði dvöl þeirra orðið þeim til mikillar ánægju.
Þetta er hið fyrsta alþjóðaskátamót af þessu tagi og mun
í ráði að halda fleiri slík, ef þessi tilraun þykir takast vel.
Mót þetta var kallað Agoon, sem er grízkt orð og þýðir
fundur eða mót.
Alþjóðleg mót á borð við þetta uppeldismálaþing bera
óhjákvæmilega mjög svip af menningu þess lands, þar sem
mótið er haldið. Öll hin mikla vinna, sem undirbúningur
slíks móts krefst, hvíldi ekki aðeins eingöngu á herðum
Hollendinganna, heldur fluttu og hollenzkir fræðimenn
þarna langflest erindi að tiltölu, lögðu fræðilega lang-
stærstan skerf fram, svo að jafnframt því sem mót þetta
var alþjóðlegt, sýndi það glöggt, hve langt Hollendingar