Menntamál - 01.08.1957, Síða 57
MENNTAMÁL
151
að sérstaklega til. Voru þau háð vormissiri 1954, haust-
missiri 54 og vormissiri 55. Lestur barnanna á prófinu
var hljóðritaður. Síðan voru þrír reyndir lestrarkennarar
fengnir til þess að meta lestrargetu barnanna. Þeir sáu
ekki börnin sjálf, vissu ekki til hvors hópsins hvert barn
taldist, en dæmdu eingöngu eftir segulbandinu. Fylgnin
milli einkunnagjafar þeirra er afarhá, 0,79—0,90. Eftir-
farandi tafla sýnir niðurstöðuna í heild.
Raddlestur. Samfellt mál.
Einkunnir í stigum.
Próf nr. Hlj.-hóp. Om.-hóp. Mism.
22. 19.1 14.9 4.2
23. 20.6 16.9 3.7
24. 22.3 21.2 1.1
í síðasta prófinu, nr. 24, nær greindari helmingur om.-
hópsins jafngóðum árangri og greindari helmingur hlj.-
hópsins, en alls staðar annars bera hlj.-börnin af.
Meðal annarra atriða í lestraratferli barnanna voru at-
hugaðar augnhreyfingar þeirra. Voru þær myndaðar með
svonefndum ophthalmograf, en filman síðan rannsökuð og
bornar saman augnhreyfingar barna úr báðum hópunum.
Kennarar vita auðvitað, hvað augnhreyfingar lesandi
manns og barns þýða. Vel læs fullorðinn maður les línuna
með fáum rólegum augnhreyfingum, hann þarf sjaldan að
hverfa til baka í línunni. Barn þarf fleiri augnhreyfingar,
því fleiri, sem það er óvissara í lestri, það hverfur oft til
baka í línu. Niðurstaða Næslunds um tvíburana er í stuttu
máli þessi: Augnhreyfingar hlj.-barnanna eru rólegri og
færri, þ. e. þau lesa línuna í færri augnskrefum, spanna í
einu augnakasti1) yfir stærra bil og þurfa sjaldnar að
1) Orðin augnskref eða augnakast nota ég í merkingunni „eye-voice
span“, en það er samkvæmt skilgreiningu A. Gates bilið milli orðsins, sem