Heima er bezt - 01.08.1967, Blaðsíða 32

I Loðmundarfirði. Fiskitjörn. — Ljósmynd: Pdll Jónsson.
hressilega og renndi sér af stað. Ég hélt strax af stað
í slóðina og hljóp við fót, því að nú hallaði undan fæti.
Er komið var niður á jafnsléttu, rétt hjá Sævarenda,
náði ég Stefáni bónda. Hann beið mín þar. Ennþá var
logn, en snjókoman hafði aukizt. Frostið var minna,
er komið var niður undir fjarðarbotninn. Stefán steig
nú af skíðunum og við þrömmuðum lausamjöllina hlið
við hlið og stefndum á ljósin í Stakkahlíð.
Margt spjölluðum við á leiðinni, sem hér verður ekki
fært í letur, en engum leiddist í félagi við Stefán í
Stakkahlíð, því að hann var bæði fjölfróður og skemmti-
legur. — Heimsstyrjöldin síðari stóð þá sem hæst. Seyð-
isfjörður var hernuminn og mikill fjöldi hermanna bú-
settur á Sevðisfirði og jafnan fjöldi herskipa þar á
höfninni.
Jafnvel eins fámennan og afskekktan stað og Loð-
mundarfjörð, vildi herinn leggja undir sitt vald og
eftirlit, en Stefán hreppstjóri hélt vel á málinu. Hann
mótmælti hernámi, en lofaði að fylgjast vel með öll-
um flugvélum og skipaferðum og gera hernum aðvart,
ef eitthvað virtist tortryggilegt, því að vitanlega vildi
hann styðja vesturveldin í baráttunni við nazismann,
þótt hann kærði sig ekki um hernám í firðinum sínum
frjósama og sumarfagra.
Að lokum vorum við komnir í Stakkahlíð. Þar var
vel hýst og þau hjón annáluð fyrir gestrisni. Átti ég
þar ágæta nótt. — Feginn var ég að ganga til hvílu um
kvöldið, því að þetta hafði verið erfiður dagur.
Alla nóttina snjóaði í logni og kom varla til mála
að ég færi sömu leið til baka á Seyðisfjörð. Ég fékk
því vélbát af Þórarinsstaðaeyrum, til að sækja mig að
Nesi, eða Neshjáleigu. Frá Stakkahlíð að Neshjáleigu
er alllöng bæjarleið og nú lagði Stefán á tvo gæðinga,
til að flytja mig á í leið fyrir vélbátinn. Aldrei hef ég
komið á hestbak í slíku færi. Snjórinn var gífurlega
mikill og jafnfallinn. Leiðin lá fyrst um sléttlendi niður
undir fjarðarbotninn og svro var snjórinn djúpur, að
hann tók hestunum í kvið og neðan á síðu. Hvergi sá
til jarðar á hólum eða hæðum, en aðeins yddi á lág-
reista bæina upp úr snjónum. Vélbáturinn lét ekki bíða
sín og kom jafnt okkur Stefáni upp undir landið. Skip-
stjórinn á vélbátnum kom á lítilli kænu í land, en þar
288 Heima er bezt