Heima er bezt


Heima er bezt - 01.07.1986, Blaðsíða 53

Heima er bezt - 01.07.1986, Blaðsíða 53
Bókahillan Steindór Steindórsson frá Hlöðum Olafur H. Krístjánsson: Héraðsskólinn að Reykjum 1931-1981 Reykjavík 1985. Örn og Örlygur. Ólafur H. Kristjánsson fyrrum skólastjóri á Reykjum skrifar hér hálfrar aldar sögu skóla síns, enda eru engir núlifandi manna nátengdari skólanum en hann. Nemandi skólans á fyrstu starfsárum hans og síð- an skólastjóri síðari helming þess tíma, er sagan spannar. Hér er lýst aðdraganda skóla- stofnunar og síðan saga hans rakin allnákvæmlega, þá eru nokkrar minningar nemenda, stutt æfiágrip skólastjóra og kennara og loks nemendatal. Mikill fjöldi mynda prýða bók- ina og frágangur allur hinn snyrtilegasti. Saga Reykja- skóla er hin merkasta. Hann er einn þeirra alþýðuskóla, sem stofnaðir voru kringum 1930 fyrir atbeina Jónasar Jóns- sonar frá Hriflu. Enda þótt hann kenndi aldrei við héraðs- skóla er hann engu að síður réttnefndur faðir þeirra frá þeim tíma er hann fór með kennslumál landsins. Og hér- aðsskólarnir ollu byltingu í fræðslu almennings, hvað sem hver segir. Má helst líkja henni við þá byltingu er fræðslulögin 1907 gerðu. En á milli þessara tveggja fram- kvæmda, fræðslulaganna og héraðsskólanna var næstum kyrrstaða í skólamálum landsins. Að vísu hafa hér- aðsskólarnir tekið miklum breytingum og fjarlægst veru- lega stefnu Jónasar Jóns- sonar, en það breytir ekki því, að þáttur þeirra í menntasögu landsins er stórmerkur. Enda þótt Reykjaskóli hafi ekki ver- ið eínn þeirra stærri eða mest umtalaði, er saga hans gagnmerk, og þá ekki síst hvernig farið var af stað fyrir óbilandi áhuga nokkurra manna. Raunar furðar mann nú á því að nemendur skyldu fást í skólann í upphafi við slík kjör sem þeim voru búin í hálf- byggðu húsi. Eða kennarar skyldu fást til að starfa við slík skilyrði. Hversu margir nem- endur og kennarar myndu sætta sig við slíkt nú hálfri öld síðar. En þetta er áþreifanleg sönnun þess hversu knýjandi þörfin var fyrir unglingafræðsl- una á þeim tíma. En Reykja- skóli og héraðsskólarnir hafa lifað og þróast, og nú eru slíkir framhaldsskólar orðnir svo sjálfsagðir hlutir í þjóðlífinu, að manni getur stundum virst að skólarnir séu sóttir meira af vana en óstöðvandi mennta- þrá. Saga Reykjaskóla sýnir að hann hefir átt við marga örð- ugleika að stríða, en mest áberandi sýnist mér hin tíðu kennaraskipti, þau eru öllum skólum hættuleg. En allt um það skilaði Reykjaskóli mörg- um ágætum nemendum frá sér, og get ég dæmt það af eigin reynslu, því að allmargir þeirra sóttu síðar Mennta- skólann á Akureyri, og var margt traustra manna í þeim hópi, og segir það sína sögu um stjórn skólans. Ólafur rek- ur söguna útúrdúralaust og hófsamlega og hefir með henni skilað merkri heimild um skólasögu landsins og lýst þróun og stríði, sem margir al- þýðuskólar áttu við að búa fyrstu árin. Myndirnar tvær af húsakosti skólans annars veg- ar frá 1932 á bls. 20 og hin glæsilega kápumynd segja ef til vill mesta sögu um þróun málanna þar og raunar annars staðar á landinu. Elías Mar: Það var nú þá Reykjavík 1985. Letur. Elías Mar hefir ekki látið til sín heyra um langt árabil, eftir að hafa verið frjór rithöfundur á annan tug ára 1946—59 og sent þá frá sér ljóð, smásögur og skáldsögur, en síðan ein- ungis eitt ljóðakver þar til nú að smásögusafnið, Það var nú þá kom út sl. haust. Flestar sögurnar eru þó gamlar og samdar eru þær á tímabilinu 1950—84. Þetta er oflöng þögn, því að höf. sýnir nú sem fyrr að hann kann að halda á penna, og smásöguformið er honum vel tiltækt. Hann hefir næmt auga fyrir sérkenni- legum persónum, og kann að festa mynd þeirra i huga les- andans. Hver gleymir t.d. gamla manninum í vegagerð- inni, sem höf. þykist sjá ljóslif- andi í París áratugum síðar. Lífið setur mark sitt á manninn, hvort sem hann lifir úti á Islandi eða suður í Frans, eða þá manninum, sem vökvar leiðin í kirkjugarðinum að ógleymdri Petrúnellu Patreks. En höf. kann ekki einungis að draga upp myndir, hann segir söguna að baki þeirra, sem oft verður hvöss ádeila, stundum hörð og hispurslaus en bregð- ur einnig stundum á hana gamansömum blæ, sem hann raunar mætti beita oftar. í sögunni Á Skólavörðuholti færir hann heimspólitíkina inn í leik strákanna, sem breski innrásarherinn sundrar að lokum. En höf. á einnig til mildari hlið t.d. í sögunum In dulce jubilo og Hinsta vitjun. En ef til vill sýnir sagan Bið best athugunargáfu höfundar og leikni í lýsingum. Elíasi Mar er alveg óhætt að láta styttra líða til útkomu næstu bókar. Það sýna þessar sögur. Maðurinn. Líkaminn í máli og myndum Rvík 1985. Örn og Örlygur. Bók þessi er þýdd úr sænsku og er samantekin af starfshóp vísindamanna, en Stefán B. Sigurðsson, lífeðlisfræðingur hefir íslenskað hana. Bókin er í tveimur meginhlutum. Fyrri hlutinn fjallar um likamann og líkamshlutana ásamt æxlum, erfðum, þroska og öldrun, en síðari hlutinn er læknisfræði- legt orðasafn. Fyrri hlutinn er, eins og segir í formála „mynd- ræn bók um mannslíkamann, sem nýtir nútíma kennslu- tækni með því að tengja saman orð og myndir", en í orðasafninu eru um 2.000 uppsláttarorð um almenna læknisfræði og einnig orðaskrá yfir fyrri hlutann, og er þar geysimikinn fróðleik að finna. Mér skilst, að bókin, eða raun- ar heldur fyrri hluti hennar, sé ætluð til kennslu í skólum, og virðist hún mjög vel til þess fallin, texti gagnorður og skýr, efnismikill án þess að verða of langorður, og myndirnar hreinasta afbragð. Ég hefi ekki haft færi á að þaulskoða bók- ina, en við lauslega yfirferð sýnist mér hún ákjósanleg kennslubók, og fagnað mundi ég því, að hafa haft slíka bók meðan ég kenndi þessi fræði. Þó má ætla, að hún sé í stærsta lagi fyrir þá skóla, sem helst ættu að nota hana, en hún hefir þann kost að vera auðlæs hverjum manni og ásamt myndunum áhugavekj- andi, og er slíkt ekki lítill kost- ur á kennslubók, þar sem hún um leið er blessunarlega laus við meira og minna barnalegar málalengingar, sem sumar nýtísku bækur um lík efni eru hlaðnar af. í stuttu máli sagt er þetta góð fræðslubók, hvort heldur í skólum eða utan þeirra, og er sjaldgæft að það tvennt sé svo vel sameinað. Svör við kollgátunni á bls. 276. 1. Þvottalaugarnar í Laugardal. 2. Aðalstræti. 3. Jón Þorláksson. 4. Laxveiðin í Elliðaánum. 5. Skotfélag Reykjavikur. 6. Vatnsmýrin. 7. Stjórnarráðshúsið. 8. Skólavarðan. (Styttan er af Leifí heppna, gjöf Bandaríkjastjórnar). 9. Agnar Kofoed-Hansen. 10. 1971. Heima er bezl 297
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.