Æskan - 01.11.1955, Blaðsíða 35

Jólablað Æskunnar 1955
áhuginn. Þegar ég var 11 ára, tefldi ég fyrst opin-
berlega á skákmóti í Reykjavík og varð einhvers
staðar í miðju hvað röð snerti. Síðan keppti ég
oft á ýmsum mótum, meðal annars varð ég sigur-
vegari í 2. flokki árið eftir, þá 12 ára. 13 ára gamall
vann ég í 1. flokki og komst þannig í meistara-
flokk. Auk þess keppli ég oft á ýmsum smærri
mótum. Þegar ég var 15 ára, tók ég þátt í Norður-
landamóti í meistaraflokki og stóð mig það vel, að
ég hlaut réttindi til þess að keppa í landsliði. Árið
1951 keppti ég svo í landsliði og varð nr. 2—3.“
Stjarna Friðriks iiæklcar nú óðfluga, og árið
1952 verður hann íslandsmeistari í skák — þá
aðeins 17 ára að aldri. Árið eftir — 1953 — ver
hann Islandsmeistaratitilinn og hlýtur auk þess
annan ekki lakari — Norðurlandameistari í skák.
Veturinn 1953—54 keppir Friðrik minna. Þá er
hann i 5. bekk Menntaskólans, og námið verður
nú að ganga fyrir. Þó tók hann þátt í skákmóti í
Hastings í Englandi í jólaleyfinu og stóð sig af
sömu prýði og áður. Um sumarið keppti hann svo
i Tékkóslóvaldu og á Ólympíuleikunum í Hollandi.
Og allir vita, hversu glæsilega liann stóð sig á hinu
nýafstaðna Norðurlandamóti.
„Þú hefur ferðazt heilmikið um í heiminum
vegna þessara skákmóta."
„Jæia, ekki er nú mikill timi til þess. Hann fer
aliur í að tefla. Að aflokinni slcák er maður þreyttur
oe fer að sofa, svo að ekkert verður iir ferðalögum.
Það er miög þreytandi að leika hveria skákina eftir
aðra án þess að hafa dag á milli. Taugarnar segja
iíka oftast til sín, a. m. k. rélt fyrir leik. Ég finn
aldr^i til taugaóstyrks, þegar ég er setztur að
borðimi.“
Friðrik seeir, að verst sé, þegar mótleikarinn
hefii leik með byrjun, sem hann hefur ekki séð
áður.
„Þá eyðir maður allt of miklum tima til umhugs-
unnr og lendir svo i timahraki, og þá er voðinn vis.
Til dæmis kom betta fvrir. begar ég taoaði síðustu
skákinni á Norðurlandamótinu fvrir Bent T.arsen.
Við verðum að tefla 40 leiki á 2 klukkustundum,
annars er skákin tönuð, og hann bvrjaði skákina
nioð bvriun, sem ég hafði aldrei séð. Þess vegna
evdítí ée 70 minútum i að hugsa um einn leik. svo
að niill tími vann«t fvrir liinn 90. Að vísu hafði ég
hr,ð nf nð tofin 40 Viki. en flvtirinn var svo mikiR,
nð ká vnr skákin tönnð. Svo er lika erfitt," bætir
Friðrik við, „begar allir eru búnir að segia, að
inaður vinni, þá verður maður taugaóstvrkari."
„Hefur ekki verið erfitt að stunda nám jafnframt
skáltinni?"
„Jú, enda liafa einkunnirnar farið síversnandi
o
íatiífiiö
un.
Júladagur jólagjafir,
jólagleði færir mér,
undurgaman, allir saman
ætla þá að skemmta sér.
Fimm dagar eftir, ástin mín.
Fjórir dagar eftir, góða mín.
Þrir dagar eftir, heillin mín.
Tveir dagar eftir, vina mín.
Einn dagur eftir, gæzkan mín.
Enginn er eftir, elskan mín.
Kemur hann þá loksins, loksins inn
Ijúfi jóladagurinn!
Margrét Jónsdóttir þýddi úr ensku.
með hverju ári.“ Þetta eru reyndar ýkjur, því að
Friðrik lauk stúdentsprófi frá stærðfræðideild
Menntaskólans síðastliðið vor með ágætri einlcunn.
Fjármálin hafa vafalaust verið Friðriki erfiðust.
Utanferðirnar hafa koslað hann mikið fé, sumar-
vinnan orðið litil sem engin. Að vísu hafa skák-
samböndin kostað hann að einhverju leyti, en slikar
ferðir kosta alltaf mikið fé úr eigin vasa. Nú verður
úr þessu bætt. Friðrik mun nú lialda utan eftir
áramótin til náms í Bonn í Þýzkalandi og fær
vissa fjárupphæð til þess. Ilann hefur í hyggju að
leggja stund á þýzku við háskólann þar. Hann
segist ekki geta liafið langt háskólanám að svo
stöddu, nema að hætta að tefla, en það vilja nú
fæstir samþykkja.
„Ég ætla að sjá, hvað ég get. Ef mér fer að liraka,
Iiætti ég að tefla og fer að læra einhverja grein
liáskólanáms, en um það er allt óvíst. Enn þá veit
ég ekkert, hvað ég get í skákinni,“ segir hann.
„Að lokum Friðrik, hvað þarf ungur maður fvrst
og fremst að gera til að geta orðið góður skák-
maður?“
„Byrja nógu snemma og tefla nógu mikið. Einnig
þnrf hann að lesa mikið um slcák. Maður getur
aldrei lesið nógu mikið af bókum um skák, hún býr
yfir óendanlega mörmmi möguleikum."
Qff svo ætla ég ekki að tefja Friðrik lengur.
Eftir áramót fer Friðrik utan og leggur til nýrra
sigra — eða ósigra. Við óskum honum öll góðs
geneis og margra sigra. En beir eru þó eklcert aðal-
atriði. Aðalatriðið er, að Friðrik haldi áfram að
vera sá maður, sem hann hefur verið hingað til
135