Æskan - 01.11.1955, Blaðsíða 41

Jólablað Æskunnar 1955
sé að grípa fram í fyrir mér, því
að hér er það ég, sem skipa fyrir.
En við berum öll mestu virðingu
fyrir þér, Saga. En livað hafa nú
Skrift og Lestur að leggja til mál-
anna?
SIvRIFT: Ég ætla nú I)ara rétt
að segja það, að án mín hefði hún
Saga okkar verið heldur skrítin, og
líklega orðið lítið úr henni-----•
LESTUR: Og án mín hefði hún
verið öllum óskiljanleg og einskis-
virði------•.
LEIKFIMI: Sei-sei-sei, nú þykir
mér þið taka munninn fullan.
SKRIFT: Þetta er ekkert grobb
eða yfirlæti. Það er nú bara svona,
að ekkert námsefni skólans getur
verið án okkar — —•.
LESTUR: Þetta er alveg satt.
Við erum undirstaðan að öllu, sem
lært er í skólanum. Landafræði og
Sögu er liægt að leggja á hilluna,
Reikning og Leikfimi líka, en ...
REIKNINGUR: Nei---------hægan,
hægan, mér er ekki hægt að henda
út í horn.
LESTUR: Jú, þér líka----------.
TEIKNING: En égl Þið gleymið
mér alveg.
LESTUR: Já, þú ert nú góð,
greyið. En þú ert samt ekki alveg
óniissandi. Það er annað um oklc-
ur (Lestur og Skrift takast í hend-
Ur ), Við heyrum saman, og við er-
um ómissandi.
LEIKFIMI: Já, og þið liafið líka
munninn fyrir neðan nefið. En
mér skilst nú þið hafið rétt fyrir
ykkur. Við hin verðum að láta í
minni pokann. En eitt er þó, sem
ég get betur en þið, og það er að
skipa . fyrir. (Gellur) Viðbúin!
Standið rétt! (Allir hrökkva við
og rétta úr sér.) Já, þetta likar
mér.
(Leikendur syngja aftur vísurnar:
Skólans lifvörð — —, og ganga út
eftir hljóðfallinu.)
Skrítla.
Satt er það, en —.
— Ekkert skil ég, livernig forfeður
okkar komust af án þess að liafa síma,
útvarp, bió og bíla.
—• Þeir komust elcki af, þeir eru
Mlir dauðir fyrir löngu.
Leikir.
Töfrar.
Það er ótrúlegt, þótt satt sé, að hægt
er að láta saumnál fljóta á vatni. FáSu
þér vatn í þvottaskál, taktu þvi næst
litinn niiða af silkipappír og leggSu
hann ofan á vatnið. LeggSu siðan
venjulega saumnál á miSann. Þegar
pappirinn er orSinn vatnsósa, sekkur
liann, en nálin mun fljóta ofan á vatn-
inu, hafi þess verið gætt í upphafi,
að hún væri vel þurr.
Hviss!
Þessi leikur er ágætur til þess að æfa
sig í hugarreikningi.
Bezt er, að þátttakendur sitji í liring.
Einhver byrjar og segir „einn“, næsti
segir „tveir“, þriðji „þrir“, en sá, sem
á að segja sjö, segir í þess stað: „hviss“.
Þannig er haldið áfram hvern hring-
inn af öSrum, viðstöðulaust og liratt,
en enginn rná nefna sjö, né heldur
neina tölu, sem kemur fram, þegar
sjö eru margfaldaðir með annarri,
t. d. 14, 17, 21, 27, 28, 35, 37 o. s. frv.
Sá, sem svarar rangt, er úr leik.
Ganga á diskum.
Nokkrir diskar eru látnir á gólfið
með litlu millibili. Sá, sem á að leysa
þrautina, má ekki kunna skil á henni
fyrirfram. Honum cr nú sagt, að hann
skuli æfa sig að ganga eftir gólfinu
þannig, að hann stígi ávallt á milli
diskanna. Þetta á hann auðvitaS mjög
hægt með. SíSan er bundið fyrir augu
lians, og nú á hann að stíga á milli
diskanna, og þar eð liann veit, hvað í
húfi er, ef hann stigur á einhvern
141