Æskan - 01.01.1963, Blaðsíða 5

•iiiiinriiiiiniiiiiiaiiliiiiiiiiiMiiiaiiiiiaiiiiiaiiaiiiiiaiiaiiaiiaiifiiiiiiiianiiiiiiiiiiaiiaiiaiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiaiiiiiiiiiiiiniiiiiiiMaiiiiiai.iiiiaiiiuiiiiiiiiiiiiaiiiiiaiiaiiiiiiiiaiiiiiiiiaiiiiiiMiiiaiiiiiB
64. árgangur. ☆ Reykjavík, janúar 1963. 1. tölublað.
liMiBiiiiiBiiiiiiiiaiiaiiiiiiHaiiBiiiiiBiiaMBiiiiiiiiaiiaiiaiiiiiaiiBiiiiiiiiiiiaiiiHiBiiiiiiiiaiiitiiiiaiiaiiaHBiiiiiaiiiiiBiiBitBHiMaiiaiiiiiBiiaiiatiBiiBMa'iiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiBiiBiiBiiaiiiiifliiiiiBiiaiiaiiaiiiiiaiiBiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiim'
C*X><X><X><X><><X><X><X><><X><X><X><X><X><>X><X><X><X><X><X><X><X><X><X><><><X><^^
I
Dr. RICHARD BECK:
Nýárskveðja
vestan um haf.
Ykkur lesendum Æskunnar kemur það lík-
lega á óvart, að höfundur þessarar kveðju, sem
á heima inni i miðju meginlandi Vesturálfu,
hefir verið að lesa jólablað hennar núna um
jólin, rétt eins og þið víðsvegar heima á ætt-
jörðinni. Það á ég að þakka greiðum flugferð-
um milli íslands og Vesturheims, og sérstak-
lega góðvild og hugulsemi þeirra góðu vina
minna, sem að Æskunni standa og sendu mér
jólablað hennar, ásamt september- og október-
blaðinu, í flugpósti. Annars fæ ég Æskuna
reglulega í venjulegum blaðapósti, sem vitan-
lega er drjúgum lengur á leiðinni; en alltaf
les ég hana mér til mikillar ánægju.
Ég veit, að þið, hinir ungu lesendur hennar,
sem hún er sérstaklega helguð, gerið það líka,
og með þakklátum huga. Hún flytur myndum
prýtt, mjög fjölbreytt og skemmtilegt lesmál
við ykkar hæfi, sem jafnframt er fræðandi,
gófgandi og mannbætandi. Og það er einmitt
fyllilega í anda þess ágæta félagsskapar, sem
átt hefir hlut að útgáfu hennar frá upphafi
vega, Stórstúku Góðtemplarareglunnar á ís-
landi. En Góðtemplarareglan hefir verið mér
kær, síðan ég gekk í stúkuna Framtíðina nr.
173 á menntaskólaárum mínum í Reykjavík fyr-
ir nærri U5 árum; hefi ég verið félagi í regl-
unni síðan, tel mér það gæfu og bæði félags-
legan og menningarlegan gróða.
1 fallegu og efnismiklu jólablaði Æskunnar
las ég því með mikilli athygli prýðilega hugleið-
ingu hennar Hörpu Jósefsdóttur um 75 ára af-
mæli Unglingareglunnar á íslandi, og gríp tæki-
færið, þótt seinna sé en skyldi, til þess að óska
Unglingareglunni til hamingju með þennan
Dr. Richard Beck.
merkilega áfanga í sögu hennar. Jafnframt
þakka ég Unglingareglunni ágæta starfsemi
hennar og bið henni blessunar um ókomin ár.
Hún á þörfu og miklu hlutverki að gegna i lífi
þjóðarinnar.
Þá vil ég ennfremur óska Bamablaðinu Æsk-
unni, ritstjóra hennar og öðrum hlutaðeigend-
um, heillaríkrar framtíðar, með þakklæti fyrir
það, hve ágætlega hún rækir sitt hlutverk.
Þetta er ritað seint á sjálfan jóladaginn, en á
jólunum leitar hugur okkar fjarlægra íslands-
barna öðrum dögum fremur heim á æskustöðv-
arnar, og Ijúfar minningarnar .þaðan sækja
fast á hugann. Mynd ættjarðarinnar, sem greypt
er ógleymanlega í hugans djúp, sveipast nýjum
Ijóma, en ekki hefir annað skálda vorra lýst
tign hennar og svipmikilli fegurð réttar eða
betur héldur en Einar Benediktsson gerir í þess-
um fleygu Ijóðlínum:
Þar rís hún, vor drottning, djúpsins mær,
með drifbjart men yfir göfugum hvarmi
og framtíma-daginn ungan á armi,
eins og guðs þanki hrein og skær.
Frá henni andar ilmviðsins blær,
en eldhjartað slær í fannhvítum barmi.
Jökulsvip ber hún harðan og heiðan,
en hæðafaðm á hún víðan og breiðan
og blávatna-augun blíð og tær.

k