Æskan - 01.01.1963, Blaðsíða 6

ÆSKAN
<>JC)o09€»)sOo()oOoí>3(>oOoOoí>eOe«>oí5eOef5cOcOeOoOeOcOeOeOoO
Sögnín um hrísplöntiina.
Armenskt
•Cyrir langalöngu, þegar drottnarar
jarðarinnar börðust ekki aðeins
hver við annan heldur einnig við
vætti skóga og íjalla, var uppi í Per-
síu voldugur höfðingi, sem allir voru
liræddir við og hét sjah Ismail.
Hann hafði ógurlega voldugan her,
lagði undir sig óteljandi þjóðflokka
og vann öll veraldarinnar ríki að haf-
inu mikla.
Þegar hann var búinn að leggja
undir sig öll lönd var næsta verkefnið
að leggja undir sig veraldarhafið, því
að það voru engin takmörk fyrir
valdagræðgi hans. Svo fjölmennur var
lier hans að hann lét hann setjast um
liafið og ætlaði að þurrka það upp til
að geta lagt undir sig auðæfi hafguðs-
ins.
Nú byrjuðu herntennirnir að ausa
upp hafið með öllum þeim ílátum,
sem til voru í veröldinni. Og það var
handagangur, verið þið viss. Og
hávaðinn í þeim yfirgnæfði allt.
Hafkonungurinn, sem sat á perlu-
hásæti sínu heyrði hávaðann. Allt í
kring um hásæti hans stóðu hirð-
menn í skrautlegum klæðum, sem of-
in voru úr hafjurtum og perlum.
— Hvað er um að vera? spurði haf-
konungurinn. — Farið þið upp að
ströndunum og gefið gætur að, hvað
þetta er.
ævintýri.
Hraðsyndir fiskar voru sendir út.
Þeir komu von bráðar aftur og sögðu
frá því, að ógrynni hermanna stæði
allt í kring urn hafið og væri að ausa
upp vatn, sem þeir helltu á jörðina.
— Er það svo? sagði konungurinn,
farið þið aftur og grennslist um, hvað
þeir meina með þessu.
Fiskarnir brugðu skjótt við upp til
strandanna, og af samtali hermann-
anna skildu þeir, hvað var á seyði.
Hafkonungurinn safnaði hirðinni
saman til skrafs og ráðagerða.
— Ef sjahinn lætur hermenn sína
þurrka upp veraldarhafið, sýnir það
að hann er þolinmóður og einbeitt-
ur, og þá getur farið illa fyrir okkur!
Nú ákvað konungurinn að senda
einn mann af hirðmönnum sínum til
sjahins til þess að vita, hvaða kröfur
hann gerði til að hætta þessu verki.
En enginn skildi mál hafbúa. Nokkr-
ir vitringar réðu þá sjahinum að láta
hafbúann ofan í brunn ásamt jarð-
neskri konu, og það var gert.
Eftir nokkurn tíma fæddi konan
stúlkubarn, var það með sporð í stað
fóta.
Þetta var fyrsta hafmeyjan.
Næsta barnið, sem hún ól, var
drengur, og þegar hann var sjö ára
hafði hann lært bæði mál föður síns
og móður, og var því dreginn upp úr
brunninum, og leiddur fyrir sjahinn,
og jrýddi drengurinn nú fyrir hann
erindi sendiboðans. Sjahinn krafðist
10 jíúsund batmana (austurlenzkt
þyngdarmál) forða handa her sínum.
Eftir talsvert þref lét hafkonungur-
inn sjahinn fá 3 þúsund batmana
forða, og það var hrís, sem aðeins
vex í vatni, en mönnunum hafði ver-
ið ókunnugt um til þessa. Þess vegna
er það, að hrísakrarnir liggja undir
vatni.
Af öllum þeim ósköpum, sem lier-
menn sjahins höfðu ausið upp úr
hafinu árum saman og hellt á jörðina,
urðu til hin óteljandi vötn og tjarn-
ir, sem eru á víð og dreif um allt
yfirborð jarðarinnar.
★
Útsölumenn Æskunnar eru vinsam-
lega beðnir að endursenda öll auka-
blöð sem hjá þeim kunna að liggja
frá fyrri árum. Sérstaklega vantar frá
s.l. ári eftirfarandi númer: Ni\ 2 — 3
og 4. Þetta eru útsölumenn beðnir að
atliuga, því afgreiðslunni berast oft
óskir um eitt og eitt blað úr eldri ár-
göngum, því margir halda Æskunni
saman, en vantar blöð inn í, og er
það mjög slæmt að geta ekki hjálpað
þegar svo stendur á.
AFGREIÐSLAN.
<><<><<<><<><><<><<><<><><><<<<t<<<><><>z^t<<<<<<><<><<<<><><<<><><<><<<><<<<<><<><><<<<<<><<<<^^
Með þessa heillandi mynd ættlandsins í huga,
og með djúpri þökk fyrir ættararfinn og menn-
ingararfleifðina þaðan, sendi ég íslenzkri æsku
innilegar nýárskveðjur og blessunaróskir yfir
hafið. Þeim óskum get ég eigi fundið hæfari
eða betri orðabúning en þessi hjartahreinu og
ávallt tímabæru erindi úr „Barnabæn“ séra
Matthíasar Jochumssonar:
Ó faðir, gjör mig lítið Ijós
um lífs míns stutta skeið
til hjálpar hverjum hal og drós,
sem hefir villzt af leið.
Ó faðir, gjör mig styrlcan staf,
að styðja hvern, sem þarf,
unz allt það pund, sem guð mér gaf,
ég gef sem bróður arf.
<><><><><><><><<><><><><^><><><><><<<><<<<<<<<><<<><><><><><><<<><><><<><><><><><><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<.