Æskan

Árgangur

Æskan - 01.01.1963, Blaðsíða 14

Æskan - 01.01.1963, Blaðsíða 14
LEIKENDUR: Borgarstjóri, Verkamaður, Múrari, Trésmiður, Glerskeri, Bóndi, Sjómaður, Garðyrkjumaður, Bakari, Kaupmaður, Kennari, Lögregluþjónn, Skáldið. Borgarstjórinn (kemur inn og hneigir sig): Ég borgarstjóri er, við byggja skulum bér fallega og l)jarta borg með breiðar götur, sviphýr torg. Og hér er teikning harla nett, í iiana er bezt að rýna, ])ví allt skal vera alveg rétt í okkar bænum fína. Hér skerst inn fagri fjörðurinn, sem fljótið rennur í, og hér skal verða bryggja harla traust og ný. Svo byrjum við á gatnagerð og gerum brýr og torg, og litli fossinn ijær sitt all að lýsa upp vora borg. Og verksmiðjur við viljum fá, sem vefa falleg klæði, og brauðgerðir og búðir með beztu lífsins gæði. Aheyrendur: En bver á að byggja liúsin öll? Hver á að reisa bæinn? Borgarstjórinn: Þeir ltarlar munu koma í Ijós, ]>að kemur senn á daginn. (Lítur til iiliðar og biæs i horn.) Fimm menn koma inn, liver á fætur öðr- um. Verkamaður með járnkarl í annari liendi, og rautt flagg í hinni. Múrari með múrarasleif. Trésmiður með sög og hefil. Málarinn lieldur á skjólu ineð málara- kústi og penslum í. Á bakinu liefur hann auglýsingaspjald. Á því stendur: Hanní- bal málari tekur að sér alls ltonar máln- ingu, utanliúss og innan. Glerskerinn ber glugga undir hendinni. I>eir snúa sér nll- ir að áhorfendum og hneigja sig. Borgarstj.: Góðan daginn, góðir menn! Nú langar okkur að heyra, hvað ]>ið ætlið að gera, liver fyrir sig, og Jivernig farið vcrður að ]>ví að reisa bæinn okkar. Verkamaðurinn (gcngur fram og les með sterkri rödd): Ég klappa steinimi, og lier og banga og brúka til ])ess járnkarlinn langa. Ég sprengi björgin með feikna flýti og fylli liolur með dýnamíti. (veifar fiagginu.) Gætið að, lifshætta, bang, bang, bang. Síðan gref ég fyrir grunni, tomrnu fyrir tommu, og þegar ég er búinn getur múrarinn komið. Múrarinn: Ég kem með múrarasleifina i hendi, slæ upp mótum, liræri sements- blöndu-grautinn. Siðan steypi ég og múra, og fyrr en varir eru Jiúsin orðin fokheld. Trésmiðurinn: En liúsið er nú ekki aldeilis tilbúið fyrir ]>vi. Það vantar Jiæði burðir og glugga, Jiillur og skápa. Ég nota vink- il, sög, liefii og kvarða og liamast við að smiða dag eftir dag. Málarinn: I>á kemur að mér að mála og mynda, ]>vi enginn mun sér láta lynda að búa í liúsi úr I)erum stcini. Ég fægi og pússa, blanda Jiti svo ljósa og fagra, gula, bláa, græna og rauða, ég geri vistlegt Jiúsið auða ... Borgarstj.: Já, vissulega þarf að prýða og mála með fögrum litum, svo að bærinn okkar verði bjartur og broshýr. Áhorfendur: Já, herra borgarstjóri. Þetta er nú allt saman gott og Jilessað. En loft og Jjós þurfum við líka að fá. Gierskerinn: Sannarlega er þess þörf, vin- ir góðir. Eg risti með skarpasta demanti rúður i glugga l)æði stórar og fagrar. Svo ])étti ég allt ineð klístri og kítti, svo livorki nái inn súgur né regn, en súlin skini skært í gegn og vcrmi og lýsi í liöll og Jireysi. Borgarstj.: Ég öllum ]>úsund þakkir færi, nú er þetta allt í iagi, vinir kærir. Áheyrendur: í húsunum allt er ágætt orðið, en eflaust ]>urfum við inat á liorðið. Borgarstj.: Ég lief spurzt fyrir Jiér í ná- grenninu. I>að verða sjálfsagt einhver ráð með mat og annað. Bóndinn: Ég yrki jörðina. Frá mér fáið þið blessaða mjólkina, smjörið og ostana, sl:yr og rjóma, svið og slátur, lamba- líjöt, káJfskjöt, nautakjöt og hrossakjöt, og ullina í alls konar föt og margt fleira. Sjómaður: En svo að þið megið Jieilsu lialda, þá lield ég út á sjóinn kalda og veiði l)æði ufsa og ýsu, cinnig lirognkelsi, þorsk og lýsu, og síld og karfa að setja á diskinn, salta læt ég stundum fiskinn. Lúðu og kola og langtum fleira, ykkur leiðist nú víst að heyra meira. Garðyrkjumaður: Eg kem með livitkál og kartöflur, grænkál og gulrófur, rauðkál og radísur og sitthvað fleira. Og ekki má blómrn vanta á afmælisborðin. Bakarinn: Eg baka og baka brauð og kök- ur. Á bverjum morgni komið þið til mín og kaupið brauðin min góð og. glæný, rúgbrauð og bveitibrauð, normalbrauð og Margrét Jónsdóttir endursagði úr sœnsku fyrir Æskuna.

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.