Æskan - 01.01.1963, Blaðsíða 9

ÆSKAN
Ný frímerki.
Póstmálastjórnin gefur út tvö
ný frfmerki 20. febrúar næst-
komandi. Frimerkin eru gefin
út í tilefni jiess að 100 ár eru
iiðin síðan ÞjóðminjasafniS var
stofnað. Verðgildi merkjanna er
4,00 kr. og 5,50 kr. Frimerkið
með lægra verðgildinu er með
mynd Sigurðar Guðmundsson-
ar, málara, en liann var helzti
frumkvöðullinn að stofnun
Þjóðminjasafnsins. Myndin er
gerð eftir sjálfsmynd Sigurðar.
Hitl frimerkið sýnir liluta af
myndskurðinum á Val])jófs-
staðahurðinni frægu, sem varð-
veilt er í Þjóðminjasafninu.
Frimerkin eru tvilit, hrún og
græn, og er upplag þeirra óá-
kveðið. Þjóðminjasafnið var
stofnað 24. febrúar 1803.
☆
Hinn 21. marz næstkomandi
verða geíin út í 61 landi sam-
timis frimerki í sambandi við
baráttu Sameinuðu þjóðanna
gegn hungri, þar á meðal i
F'innlandi, Noregi og á íslandi.

i
II
t^t TI í FURUHOLTINU héklt skilti á gömlu, liolu furutré, þar sem Fii froskur átti
I heima. Kláus og Maja gengu nær til þess að sjá, hvað á skiltinu stóð og þau lásu:
GERl VIÐ SKÓNA MEÐAN ÞÉR BÍÐIÐ.
„Nú liefur Fíi froskur tekið upp á einhverju nýju, rétt einu sinni,“ sagði Maja
við Kláus.
Kláus kinkaði kolli. Þau litu á skóna sína, bæði á sólana og hælana til þess að
athuga, livort þyrfti að gera við þa. Svo sagði Kláus:
„Það er dálitið gat á öðrum sólanum mínum."
„Og hælarnir á skónum minum eru dálitið slitnir," sagði Maja.
Og Kláus og Maja gengu saman inn i skóvcrkstæðið hans Fía frosks.
Fíi Froskur heilsaði þeim glaðlega, ])egar þau komu inn. Hann var i gömlum huxum,
skyrtu og liafði græna svuntu framan á sér. Framan á svuntunni var stór vasi og
fleiri litlir hér og ])ar í síðunum. Stóri vasinn og iillu vasarnir voru fullir af nöglum
og tönguin og öðru slíku dóti, og ])að hringlaði í þvi, þegar F'íi froskur hoppaði um.
Hann stökk til Kláusar og Maju og tók í hendur þeirra.
„Jæja,“ sagði hann og sveiflaði um sig með handleggjunum, „hvernig lízt ykkur á
nýja verkstæðið mitt? Ég geri við skó, eins og þið sjáið. Meðan þið biðið,“ bætti hann
við. Með einum veggnum var raðað nokkrum stólum. „Þarna getið ])ið setið og beðið,“
sagði Fíi froskur. „En fyrst skuliö þið fara úr skónum."
Hinum megin í herberginu var borð og fyrir innan það lágu skósmíðaáhöld i öllum
litum og stærðum og einnig saumavél.
Kláus og Maja settust niður og klæddu sig úr skónum.
„Alia 1“ sagði F'ii froskur, og rannsakaði sólana á skónum hans Kláusar. „Risastórt
gat 1“
„Mér fannst ]>að nú ekki vera svo mjög stórt,“ sagði Kláus. „En hvað þarf ég að
hiða lengi eftir viðgerðinni, Fii?“
Fíi'frosltur rýndi í gatið nokkra stund, liristi svo höfuðið og sagði:
„Um það hil eina viku 1“
„Eina viku!“ lirópaði Kláus. „Ég get ekki beðið beila viku. Ég verð að fara heim
og borða og sofa.“
„Þú getur alvcg eins borðað og sofið hér,“ sagði Fii froskur.
Síðan athugaði Fíi skóna hennar Maju. „Hælarnir eru alveg gatslitnir," sagði hann.
„Þeir eru orðnir flatir eins og pönnukaka. Hvað hefurðu gert? Hefurðu reynt að
renna þér á sandpappir?"
„Hvað þarf ég að biða lengi?“ spurði Maja.
Nú hristi Fíi froskur höfuðið lengi og var mjög alvarlegur á svipinn. „Ja,“ sagði
liann að lokum, „ef ég vinn eins mikið og ég get og enginn truflar mig og ef ég hcf
nóg efni til viðgerðarinnar, ])á get ég kannski gert við hælana ]>ina á um það bil
einum mánuði."
„Einum mánuði!“ hrópaði Maja.
„Ja, ég gæti cf til vill lokið þvi á skemmri tima,“ sagði Fíi froskur. „Það er hugsan-
legt, að ég gæti það á 29 dögum."
En Kláus og Maja sögðu, að þau gætu ekki heðið eina viku hvað þá einn mánuð
eða 29 daga, og svo ætluðu þau að fara.
7