Æskan

Ukioqatigiit

Æskan - 01.11.1971, Qupperneq 26

Æskan - 01.11.1971, Qupperneq 26
Geir þótti gaman að skoða úlfaldana í dýragarðinum i Frankfurt. Veðrið var svo sem bezt var á kosið, en nokkurt mistur i lofti, elns og oft er á þessum slóðum. Farþegarnir á háþiljunum voru flestir þýzkir, þó mátti heyra ensku og norðurlandamálin töluð. Hatterheim, Östrich, Winkel, Geisenheim, Rudisheim og þar var stanzað. Minnismerkið um endurreisn þýzka keisaradæmislns bar við himin, og nú tók við fallegasti hluti ferðarinnar, þar sem kastal- ar gnæfa á hverjum fjallatoppi, en skógi vaxnar hliðar og vín- viður skiptast á. Geir stóð upp og tók myndir í sífellu. Úti á eyju í ánni er turn fornfálegur. Þaðan er umferð stjórnað á þessum hluta árinnar, en hér var hún þröng og straumurinn mjög stríður. Það er eftirtektarvert að sjá, hvernig hlíðarnar meðfram Rin hafa verið byggðar upp með görðum til þess að halda jarðveginum ( skorðum. Segja má, að þetta sé mikil vinna en landið lítið sem vinnst við hvern hlaðinn garð. Þeir tóku eftir þvi, að allt ( einu var komin vinstri umferð á fljótinu. Þetta er gert af praktískum ástæðum vegna straumskipta, og var kannski meiri þörf á þvi fyrr á tímum en nú, þegar vélar eru aflmiklar. Þessi hluti Rinardalsins er með afbrigðum fagur, skógi vaxnar hlíðarnar á vinstri hönd, þegar siglt er niður eftir, en á hægri hönd eru vínviðir upp á fjallatoppa. Alltaf bar eitthvað nýtt fyrir augu, kastalar i hlíðunum, sem gjörsamlega féllu inn í landslagið og skóginn. Fljótaprammar eða lektur með alls kyns varnlng, og þeir sáu, að ein hafði lent í vandræðum. Straumurinn hafði snú- ið hennl og framendinn lent á grynningum. Þessir karlar kunnu sitt fag, og innan skamms var lektan laus og gat haldið áfram ferðinni. Alls staðar blastl fegurðin við á þessari siglingu, og það var eins og fólk biði eftir einhverju sérstöku. Og þetta sérstaka birtist líka von bráðar. Framundan var hin nafntogaða Lorelei. Eftir að hafa stanzað vinstra megin við fljótið var haldið áfram niður tvær bugður, og þá blasti kletturinn við. Um leið og komið var í nálægð hans byrjaði hljómlist í hátalara skipsins, og það var ekki um að villast: hið fagra lag við Ijóð Heine um Lorelei hljómaði út yfir skipið og fljótið. Mikið var tekið af myndum, og fólk stóð upp og virti fyrir sér klettinn, en á efstu brún hans blakti fáni. Þótt kletturinn sé fagur ofan frá, er hann ekki síðri, þegar komið er niður fyrir, og það var eins og fólk losnaði úr álögum, þegar hann hvarf, því þá fóru margir og fengu sér i svanginn. Á skipinu ,,Rín“ var fjöldinn allur af matsölum, þar sem gengið var um beina og eins þar sem menn gátu sjálfir náð sér í fæðuna. En nú fór að styttast til Koblenz, bæjarins þar sem Mosel fellur í Rín. Þetta hefur löngum verið mikilsverð samgöngumiðstöð, og á timum Rómverja var þarna byggð borg. Borgin telur nú 120.000 íbúa. Er komið var að bryggju í Koblenz, flýttu ferðafélagarnir sér í land og náðu sér í leigubíl fyrir ofan bryggjuna. Þeir óku sem leið lá að járnbrautarstöðinni, og á meðan sagði bilstjórinn þeim ýmislegt um borgina og benti þeim m. a. á sumarhöll Vil- hjálms keisara II, sem dvaldi þarna iðulega á sumrin meðan hann var og hét. Sveinn fór svo rakleitt og keypti farmiða, og þeir fóru út á brautarpailinn. Og það stóðst á endum, að lestin kom æðandi. Það var ekki einu sinni tími til að fá sér kók við þorstanum. Nú var stigið um borð og klukkan nákvæmlega 6 mín. fyrir 2 var haldið af stað í áttina til Kölnar. Fátt bar við á leiðinni. Geir hafði aldrei fyrr komið i járnbrautarlest og þótti talsvert tll um. Þeir sögðu, að hann væri eins og Mr. Fogg í „Umhverfis jörðina á áttatíu dögum.“ Hann ferðaðist í þotu, siðan í bíl, þá á hjóla- skipi og loks í járnbraut. Ekki væri gott að vita nema 'hann færi einhvern spotta á fíl eins og Fogg gerði á sínum tíma. Eftir rúmlega hálftima akstur stanzaði lestin í Bonn, núverandi höfuðborg Þýzkaiands. Grímur sagði eitthvað á þá leið, að ekkert skildi hann í Þjóðverjum að hafa gert þessa borg að höfuðborg sinni, en Sveinn hélt, að það hefði verið vegna þess að þeir vildu ekki gera upp á milli stórborganna. Ekki lagði Geir til þessara mála, en þó þótti honum Bonn lítilfjörlegri borg en t. d. Frankfurt. Þeir komu til Kölnar á réttum tíma, og það var ekki um að villast, þarna blasti stóra, fagra dómkirkjan við. Járnbrautar- stöðin er bak við dómkirkjuna og gistihúsið, sem þeir ætluðu að dvelja á, á næsta leiti. Þeir héldu sem leið lá til gistihússins Mondial og ekki var þar síðra um að litast en ! gistihúsinu, sem þeir dvöldu á i Frankfurt. í Köln eru margar verzlunargötur algjörlega lokaðar fyrir bila- umferð, svo að fólk getur gengið þarna um í rólegheitum alls óhrætt við blikkbeljuna. Það var orðið aðeins svalara í veðri og hitinn var vart nema um 30 stig. Þetta var mikill léttir, fannst þeim, og nú spáði veðurstofan heldur kólnandi veðri og bjartara. Mikið var um að vera í verzlunum þennan dag og það fór ekki á milli mála, að innfæddir áttu nóg af aurum. En dagurinn var brátt að kvöldi kominn, og eftir að hafa snætt góðan kvöldverð á gamaldags veitingahúsi í aðalverzlunargötunni var haldið til gistihússins. Þeir skoðuðu kirkjuna á leiðinni. Hún var fagurlega upplýst, en Geir fannst hún dálítið draugaleg, en stór var hún og mikilfengleg og óneitanlega fögur. Þeir voru snemma á fótum morguninn eftir og voru meira að segja vaknaðir áður en síminn hringdi. Spá veðurstofunnar hafði rætzt: nú var heiðríkja, svolítil gola og hitinn ekki nema um 25 stig, eða mátulegur fyrir íslendinga í útlandlnu. Þeir skoðuðu borgina betur en í gær, en klukkan um 10 fóru þeir af gistihúsinu út að járnbrautarstöðinni. Það gekk í stauti að finna réttan brautar- pall og hvar lestin stanzaði, en í dag yrði fyrsti áfanginn með lest til Dusseldorf. Allt fór þó vel um síðir. Lestin kom og fór á réttum tíma, og innan skamms voru þeir á fleygiferð. Geir stóð við gluggann frammi í ganginum og virti fyrir sér útsýnið. Sveinn og Grímur höfðu setzt inn í klefann, þar sem tvær nunnur voru fyrir. Þaer voru hinar skrafhreyfustu og á leið til Berlínar. Framhald. 24
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100

x

Æskan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.