Æskan - 01.04.1972, Page 45

Stundum verSa dýrln okkur Jafnkær
og dýrmætustu vinlr. Þannig var þaS
meS Lappa og Kára. Lappl var vitur
mjög og góSur hundur. Hann átti heima
í SkagafirSi norSur. — Svo dundi ó-
hamingjan yfir. Lappi varS fyrir bifreiS
og dó samstundis. En minningln um
góSan hund og vin lifir enn.
Hér er Lappi einn. Hann vantar leik-
félaga.
kemur skjótt og þeir ræSa, hvaS
8era skal.
Stundum rýkur Lappi á fætur, elns og
hann vilji í spennandl rannsóknarleiS-
angur.
Allt í einu finnur hann lelktækl. Hann
flýtir sér aftur til Kára vinar sfns.
ASur en varir finna þeir, hvaS þeim
þykir vænt hvorum um annan — og
faSmast aftur sem beztu vinir. Og hver
veit nema þeir hafi haldiS lengl áfram
eftir þetta.
En stundum slettist upp á vinskaplnn.
Vinirnir verSa skyndilega óvinir litla
stund — en þaS varir varia iengi.
43