Æskan - 01.04.1972, Qupperneq 53

Simastúlka hjá fyrirtæki
I bréfi frá stúlku í Reykja-
V1k^segir svo m. a.:
I f öðru lagi gæti ég vel
st Mu3'5 m^r Vlnna sem Slma-
U a V1Ö skiptiborð hjá ein-
líVei'ju fyrirtæki, t. d. hér í
tjj6J ^av'k. Og þvi langar mig
a sPyrja um eftirfarandi:
^'e gömui þarf ég að vera?
'a®a undirbúningsmenntun
l>aef dandspróf?)
h'C langur er vinnutíminn?
Ve bá eru launin?
(B. K., 13 ára).
Talsíminn er nú að verða svo
algengt „húsgagn" hér á ís-
landi, að nærri lætur að þriðji
hver íbúi landsins hafi síma.
Ivunna þá ekki allir að tala rétt
og lýtalaust i sima? Nei, þvi
miður er það nú ekki svo. En
mönnum er það svo sem vor-
kunn. Fæstum er það liklega
meðfæddur hæfileiki að kunna
að tala og svara í síma. Þetta
þarf að læra, eins og hvað
annað, t. d. mannasiði. — Sá
hængurinn hefur þó verið á
hér, að ekki hefur verið hægt
að leita neitt eftir kennslu i
þessu efni. Þeir eru þá helzt
hólpnir, sem hafa verið svo
heppnir að fá hana i uppeldinu.
-----Siminn hringir. Jón Jóns-
son hrekkur við, tekur upp
símtólið og segir: „Halló!“
(Þetta er auðvitað rangt hjá
honum. Hann gæti alveg eins
sagt: „Gettu, hver og hvar
þetta -er“). Hinum megin segir
líka aumingja manneskjan:
„Hvar er þetta með leyfi?“
(sem auðvitað er rangt líka,
því að hún ætti að kynna sig,
áður cn hún fer að rekja garn-
irnar úr honum og yfirheyra,
enda er maðurinn fljótur að
veita henni ofanígjöf). „Nú,
hvert ætluðuð þér eiginlega að
hringja?" (Skárri er það nú
ofsinn!). Ég ætlaði að hringja
i 71717. Hef ég fengið skakkt
númer?“ „Nei, þetta er þar.“
(Á, sljákkaði ekki „soidið" í
heniii, ha?“) — „Er Jón Jóns-
son heima?“ „Já, þetta er
hann.“ (Hef ég ekki heyrt
þessa rödd einhvers staðar?“)
„Nú, ert þetta þú, Nonni minn!
Þekkirðu mig ekki? Þetta er
Kolla frænka!“ — — En nú
skulum við ekki hlera lengur
hjá Jóni Jónssyni, en hann gat
sjálfum sér um kennt. Hefði
hann strax kynnt sig, þegar
hann tók upp símtólið, þá
hefði hann losnað við allar
þessar málalengingar.
Fyrir tveimur árum eða svo
gaf Stjórnunarfélag íslands út
„Sjáið þér till Ég hef verið hér
í 13 ár og mér er sama, hvað
húsbóndinn segir, hluturinn er
ekki til, og við höfum aldrei
haft hann." (Eitt dæmi um
ranga símsvörun).
bækling, sem hefur að geyma
nokkur hollráð og heilræði til
handa þeim, sem mikið nota
símann. Einkanlega höfðar
bæklingur þessi til sima-svara
hjá fyrirtækjum. „Góður sim-
svari er gulli betri,“ stendur
þar, og vist er um það, að oft
geta fyrirtæki beinlínis orðið
af viðskiptum, vegna þess að
viðskiptavinurinn styggist við
að fá slæma fyrirgreiðslu i
símanum. — Skuium við svo
athuga spurningar B. K., 13
ára: Aldurstakmörk munu eng-
in vera, sé stúlkan að öðru leyti
vel hæf til starfsins. Undirbún-
ingsmenntun er ætíð góð, svo
og dálítil málakunnátta, en
ekki mun landsprófs vera kraf-
izt. Vinnutími simsvara mun
vera um 40 stundir á viku. Um
launin vitum við ekki, en
sennilega eru þau 20 til 25
þúsund á mánuði. — Góðir
kostir þeirrar stúlku, sem ann-
ast símann hjá stóru (eða
smáu) fyrirtæki, eru m. a. þeir,
að hún sé háttvís og kurteis i
tali, þolinmóð og lipur í fram-
komu og stundvísi hennar má
helzt ekki vera ábótavant.
51