Æskan - 01.09.1976, Blaðsíða 35
-'17^ -U,1'.'v r •-■..•>■ ■ •
■ • 'y • r- - - • - gg|
PgjEa w Jr.i ' I fTfT Wm.. g ^ J L* L * J •• f 1 l 1 ÉTM I • i ■.) ■
Eins og á undanförnum árum efndu Flugleiðir hf.
og Æskan til sameiginlegrar verðlaunagetraunar á
síðastliðnum vetri. Verðlaunagetraunin, sem var f
formi spurningakeppni, birtist í Æskunni, og var þátt-
takan mjög mikil. í maí sl. var dregið úr réttum lausn-
um og hlutu 1. verðlaun, ferð til Stokkhólms, Rögn-
valdur Guðmundsson, Vitastíg 12, Bolungarvík, 12 ára,
°g Guðbjörg Ósk Friðriksdóttir, Hraunsteini"47, Vest-
aiannaeyjum, 11 ára.
Flugferðir innanlands hlutu Valdimar Þorkelsson,
Preyjugötu 1, Reykjavík, Sigurður R. Þrastarson, Sól-
brekku 21, Húsavík, Sigurður K. Ásgeirsson, Selja-
landsvegi 76, (safirði og Helga Jónsdóttir, Hafnar-
braut 2a, Hornafirði.
Bókaverðlaun hlutu Guðrún Brynjarsdóttir, Ekru-
stfg 6, Neskaupstað, Margrét Káradóttir, Suðurgötu
75i Siglufirði, Guðrún Ejnarsdóttir, Eiðum, S.-Múla-
s!/slu, Sumarliði Már Kjartansson, Viðarholti, Akur-
eyri, Finnur Lúðvíksson, Melagötu 5, Neskaupstað og
Kristján Kristbjarnarson, Hlfðarendavegi 1a, Eskifirði.
Þau Guðbjörg Ósk og Rögnvaldur Guðmundsson
héldu f sína ævintýraför frá Reykjavík til Stokkhólms
24. maí ásamt ritstjóra Æskunnar og blaðafulltrúa
Flugleiða hf. Þar tók stórblaðið Dagens Nyheter á
móti gestunum ásamt skrifstofu Flugleiða. Ferða-
saga verðlaunahafanna hefst í þessu tölublaði Æsk-
unnar.
stóðu
. •'úmar tvær þúsundir. Einu sinni var skráð þar miklu
,®rri tala, en fyrstu árin eftir fráfall Barkmans forstjóra
haföi
borið að garði ýmsar kröfur, sem varð að svara.
ankaskuldir, sem varð að greiða. Það var þröng I búi
I Sirí Barkman. Og Anna hafði að nokkru leyti tekið að
þ r bjarga fjármálum heimilisins fyrir fjölskylduna,
(.|.^ar húsmóðurina 'brast kjark og krafta til að ráða fram
l Þeim sjálf, og hún lagði allt á vald Önnu og treysti
er>ni. Löngu sfðar hafði Sirí komist að tiltæki Önnu og
r braerð og þakklát.
fs”®’ Þetta var ekki neitt, Sirí litla,“ hafði Anna sagt.
u9 það
Um
var einhvern veginn þannig, að þegar þær ræddu
raunir þessara liðnu ára, fannst Önnu Sirí vera litla
kan sín. Sirí var ekki nema átta ára gömul, þegar
na kom I vist til foreldra hennar.
bö^ iæia’ bugsaði Anna, meðan hún bjó út matar-
er99ulinn. Ég á þó drjúgan skilding eftir enn, og ekki
^aður örvasa, þó að sextíu árin séu að baki. Ef ekki
9st annað til, þá hjálpa ég henni.
ko ^ einm'tt búið f hug hennar, síðan þetta
lii> þó að hún hefði ekki imprað á því enn. Hún
yjt ðl fyrst að sjá, hvort Tim gengi að þessu af alvöru,
bað' ^V°rt tlun iina®ist f sókninni. Ef til vill gerði hún
tremur, yrði henni gert of auðvelt fyrir.
[ H..tur lattist fljótt á að ærslast og snuðra um gjóturnar
fEet°t®anum. Hann kom til Tim og lagðist í mosann við
hail r tlennar og bakaði sig í blessuðu sólskininu. Hann
aði undir flatt og hlustaði á hana, og þegar hún talaði
með grátstafinn í kverkunum, leit hann á hana með
aumkunarsvip og veifaði rófustubbnum vinalega.
— En sá bjánaskapur að láta svona, hugsaði hann,
eins og það er notalegt að liggja og dorma í sólarhitan-
um. Þeir eru skrítnar skepnur, þessir menn!
Tim var að æfa sig á hlutverki í gömlu og frægu leik-
riti. En það gekk illa. Tilsvörin voru öll svo hlálega skrúf-
uð og óeðlileg úti í guðs grænni náttúrunni og glampandi
sólskininu. Hún lagði bókina frá sér og fór með kvæði,
sem hún kunni, vorkvæði, þrungið af þrá, gáska og gráti.
Allt í einu þaut Kátur upp eins og eldibrandur. Hún
kallaði, en hann lét sem hann heyrði ekki til hennar.
Jæja, hann hafði líklega fengið veður af íkorna. Best að
lofa honum að sprikla, hann kæmi víst sjálfkrafa aftur.
Nú tók hún upp Krypplinginn. Hún hafði keypt leikritið
til þess að læra hlutverk spilltu konunnar. Hún ætlaði sér
fastlega að reyna sig I þvl á prófinu. Hún opnaði bókina
og valdi ástarþáttinn.
„---------Þú ert svo ólíkur öðrum. Ó, ég á ekki við
veslings bakið þitt. Ég hugsa aldrei öðruvlsi um það en
sem byrði, sem ég vildi geta létt af þér. Ég á við hjarta
þitt---------
Rödd hennar var heit af laðandi ástúð, björt og hrein
eins og telpurödd. Hún fann, að þetta tókst vel. En nú
ætlaði hún að reyna við hryllilega atriðið, þar sem hún
átti að hlæja að honum, hlæja svo nornarlega. Það var
erfitt!
^SKAN - Bækur eru afgreiddar af lager á Laugavegi 56, sími 17336.
33