Æskan - 01.01.1982, Síða 5

AÐ BYGGJA STAURAKOFA
RAIM FARKHADI:
HVOLPURINN NALLI
LÆRIR AÐ SYNDA
AF SJÁLFUMSÉR
Lítill hvolpur, sem kallaöur var Nalli hljóp eins hratt og
hann gat eftir bökkum Bláalækjar. Hann hafði nóg að
gera við að reka frá sér flugnavarginn, sem ásótti hann
mjög. Hann gelti af öllum kröftum og langaði mjög að
veiða endurnar, sem syntu á vatninu nálægt bakkanum.
,,Ég skal synda eins og þær, ég skal synda eins og
þær," sagði hann í sífellu við sjálfan sig. En allt í einu
stansaði hann á bakkanum, er hann mundi skyndilega
að hann kunni ekki að synda. ,,Ég gæti drukknað,"
hugsaði hann. Nalli litli hljóp fram og aftur og síðan í
marga hringi á bakkanum. Hann varð svo þreyttur, að
tungan lafði út úr honum, því það var afskaplega heitt í
veðri. ,,Nú væri gott að geta tekið sér bað og kælt sig
svolítið." Hann sá stóra drekaflugu og hún fór aö ásækja
hann, svínið að tarna. Nalli tók undir sig stökk og ætlaði
að grípa hana, en hann missti jafnvægið og datt í vatnið.
Hann varð afskaplega hræddur og hann sökk og vatnið
rann í gegnum munninn og nefið á honum. En brátt skaut
honum upp aftur. Hann fór aö hreyfa fæturna eins og
hann væri á gangi á árbakkanum. Hann fann að ekki
þurfti meira, hann var farinn að synda.
Endurnar á vatninu urðu mjög hræddar, þær héldu að
hann ætlaði að taka þær.
Nalli synti að landi og var orðinn salla rólegur og klór-
aði sig upp á bakkann. ,,Voff, voff, voff," sagði hann og
hafði eins hátt og hann gat. Hann hristi sig rösklega og
vatnið hrökk af honum. Nalli vissi nú, að það var ekkert
mál að læra að synda og nú gat hann tekið sér bað,
þegar hann vildi. Til þess að læra sund þurfti ekki kenn-
ara, heldur svolítið hugrekki.
Þýð. Þ.M.
Oft eru trönustaurar afgangs
þar sem skreiðin er hengd upp.
Þessir strákar notuðu trönuefni til
þess að búa til kofa. Kannski er
mestur vandinn að fá efni sem
hentar í þakið, en þó verða sjálf-
sagt einhver ráð með það.
Fuglinn Jói, sem raunar er páfagaukur, kom í heimsókn til fjölskyldu
í Skotlandi. Þar voru fyrir hundurinn Lassy og kötturinn Corky. — Það
merkilega skeði, að þessi þrjú dýr — jafnólík og þau nú eru — urðu
mjög góðir vinir og borðuðu saman í friði og ró. — Það skeður sjaldan
að kettir t. d. og fuglar leiki sér saman, en á þessum enska bæ tókst
það vei, öllum til ánægju.
5