Æskan

Árgangur

Æskan - 01.01.1988, Blaðsíða 18

Æskan - 01.01.1988, Blaðsíða 18
Föndurdagur P i _ x ' i /1 _ r i • o . • Svona er það í Skútuskóla - framhaldssaga eftir Iðunni Steinsdóttur I þessu blaði og þeim næstu ætla ég að segja ykkurfrá Skútuskóla. Hann er enginn venjulegur skóli eins og þið sjáið þegar þið lesið söguna. Skútuskóli er góður skóli. Börnin þar eru alltaf í góðu skapi eða næstum því. Kennararnir eru líka oftast glaðir. í Skútuskóla eru sumir litlir, aðrir stórir, sumir feitir, aðrir mjóir. En allir eru ánægðir með lífið. Það er bara eitt sem er dálítið erfitt. Stofurnar eru svo litlar en börnin svo mörg. Þegar börnin eru sest við borðin sín og búin að hengja skóla- töskurnar á krókana þá er ekkert pláss fyrir kennarann. Það er að segja ekki á gólfinu. Hins vegar er nóg pláss í loftinu. Þess vegna ferðast kennarinn um á kaðli sem hangir niður úr loftinu. Alveg eins og Tarsan. 18 Fía og Frikki eru nemendur í Skútuskóla. Kennarinn þeirra heitir Margrét. Hún er kölluð Magga sveifla af því að hún er svo dugleg að sveifla sér á kaðlinum. Einn daginn áttu þau að föndra. Þau hafði hlakkað mikið til af því að þeim þótti svo gaman að föndra. Magga kennari kom með alla vega litan pappír. Þau áttu að búa til mósaik- myndir. Þau rifu pappírinn í smá- búta sem þau ætluðu að líma á stór spjöld. Þegar þau voru búin að rífa niður pappírinn byrjuðu þau að kalla: - Spjöld, Magga, spjöld, við viljum fá spjöld! - Já, nú kem ég með spjöldin, hrópaði Magga sveifla, og sveiflaði sér af stað í glæsilegum boga með öll spjöldin undir annarri hendinni. En þá fór heldur illa. Magga var nefnilega í víðu og síðu pilsi. Þegar hún sveiflaði sér varð svo mikill súgur að allir marglitu htlu bréfsneplarnir fuku út í loftið. Þeir fuku um allt. Það var engu líkara en komin væri hríð. Ekki venjuleg hvít snjókoma, heldur gul og rauð og græn og blá. Öll börnin æptu. Það var meiri hávaðinn. Svo stukku þau upp á borðin og reyndu að ná í litlu sneplana. Þeim fannst þetta ógurlega gaman. Þegar Magga var búin að afhenda öll spjöldin settist hún aftur við borðið sitt. Þá kyrrði í stofunni. ÆSKAN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.