Æskan - 01.01.1988, Blaðsíða 41

an
Texti: Eðvarð Ingólfsson
Ljósm.: Heimir Óskarsson
ar með svipaða getu. Svo sé aldrei að vita
hvernig dómararnir bregðist við. Henni
flnnst s'tundum heldur mikið ósamræmi
í stigagjöfinni hjá þeim. Að sigurlaunum
hlaut Hlín bikar til eignar og annan sem
er farandbikar.
En hvernig finnst henni fjölmiðlarnir
gera fimleikum skil?
!>Ekki nógu vel. T.d. var lítið sýnt í
sjónvarpi frá heimsmeistaramótinu í
október. En svo er verið með beinar út-
sendingar frá ómerkilegum fótboltaleikj-
um. íþróttagreinunum er mismunað um
of.“
Hlín heldur áfram að ræða um lítinn
skilning ráðamanna á gildi funleika.
»Það þarf að bæta aðstöðuna mikið,“
segir hún. „Ef við eigum að geta eitthvað
á alþjóðamótum þarf að skapa okkur
betri aðstöðu. Við þyrftum að minnsta
kosti að hafa eina gryfju.“
- Áttu þér eftirlætis-fimleikamenn
eða aðra íþróttamenn?
„Nei, enga sérstaka.“
Hlín segir að fimleikar eigi allan hug
sinn, fá önnur tómstundamál komist að.
Henni þykir gaman að fara í bíó og horfa
á skemmtilegt efni í sjónvarpi. Hún
stefnir Vð því að ljúka/Stúdentsprófi en
„Fimleikar eiga allan hug minn,“ segir Hlín.
svo er framhaldið óákveðið. Hún kveðst
vel geta hugsað sér að verða fimleika-
þjálfari.
í lok spjallsins segist Hlín ætla að
halda áfram að æfa fimleika, áhuginn sé
enn mjög mikill. Hún vill ekki tjá sig um
hvort hún sé staðráðin í að halda íslands-
meistaratitlinum í ár og vísar til þess sem
hún hefur áður sagt að það sé í raun ekki
mikill munur á bestu fimleikastúlkum
landsins og því geti allt gerst í keppni.
ÆSKAN
41