Æskan - 01.02.1992, Blaðsíða 29

Texti: Gard og Velle Espeland.
Teikningar: Hákon Aasnes.
Karl Helgason íslenskaði.
Höfundarrétt á Norsk Barneblad.
AÐVERATIL FRIÐS...
Landslagið er líkt og í Noregi, segir
Bjössi. Þetta hljóta að vera heimkynni
óþekktrar ættkvíslar Eskimóa. En þeir
eru komnir d járnöldina ef þeir hafa
girt sjálfir! Og þeir kunna að reisa ein-
föld hús.
Nei, þeir hljóta að vera mjög frumstæð-
ir! Þeir nota ekki einu sinni skinnklæði.
- Skilur þú tungumálið? spyr Þrándur.
- Ekki til fulls en ég skal veðja jólagjöf-
unum mínum um að þetta er einföld
mállýska Eskimóa.
Sem vísindamanni líkar mér ekki að
hafa áhrif á forna menningu. En þess-
um dyrum loka ég! Þeir eru tæpast nógu
þroskaðir til að samskipti geti orðið frið-
samleg. Við gefum Landmælingastofn-
un og mannfræðingum skýrslu.
Vöggur hefur lokið við skýrsluna og
svipast nú um. - Útlendinga-herdeildin
er horfin. Hún kann ab dulbúast. En
hvað er þetta? Ég heyri þýsku! -Vögg
bregbur. - Þjóðverjamir em komnir aft-
ur!
- Ég verð ab gefa ráðherranum skýrslu.
En bíðum nú við ... Þjóðverjar em ekki
fjandmenn okkar lengur. Eru þeir ekki
með í vestrænni samvinnu? Og Austur
er ekki lengur gegn Vestri. Þetta er orð-
ið flókið ...
- Þetta verður æ dularfyllra, segir Bjössi.
Hinir frumstæbu íbúar eiga fallbyssu!
Hafa þeir búib hana til sjálfir eba hef-
ur eitthvert stórveldi útvegað hana. Vib
verðum að kanna þetta! Verum vaskir
á veröi!
Æ S K A N 2 9