Skírnir - 01.01.1918, Qupperneq 151

Skirnir]
Stjórnarbylfíngin mikla í Rnsslandi.
145
Annars vissi hann lítið, hvað gerðist í heiminum, og ekki
nema undan og ofan af um það, sem var að gerast með
hans eiginni þjóð, því að hirðgæðingaráð hans hafði ná-
kvæmar gætur á því, hvað hann las. Um þessar mundir
kyntist hann hinum alræmda Rasputin, er varð brátt að-
almiðillinn á andatrúarfundunum og skýrði keisara fyrir
milligöngu andanna frá óorðnum hlutum. Hann átti og með
fyrirbænum sínum að styðja að heill og hamingju keisara og
ættar hans. Af því að maður þessi kemur mjög við sögu
hinnar rússnesku einvaldsstjórnar á hennar síðustu og
verstu tímum og er nokkurs konar holdtekja spillingar
þeirrar og myrkrafjálgleiks, er drotnaði við hirð keisara,
þykir rétt að greina stuttlega frá nokkrum æfiatriðum hans:
Easputin var ættaðnr frá litln þerpi í Tobolksumdæmi i Siberin.
Faðir hans var bóndi, en móðir bans taldist til flökkuþjóðar þeirrar, er
kallast Samojedar. Hvorugt foreldranna var talið fyrirmynd annara
manna, enda var sonur þeirra þegar frá æsku kendur við óskirlífi, of-
drykkju og ryskingar, og nafnið Easputin, sem hann er oftast nefndur,
þýðir saurlífismaður eða hinn ósigrandi. Á yngri árum komst hann
þrásinnis undir manna hendur fyrir ýmis konar klæki og glæpi meðal
annars, að því er sagt er, fyrir hestaþjófnað og meinsæri. begar hann
hafði nokkra hríð gengið fram af sér í útsláttarsemi og ólifnaði, afréð
hann að hverfa frá villu sins vegar og gerast munkur. Má telja víst,
að hann hafi orðið fyrir einhvers konar trúarvakning, er fékk mikið á
hann, enda varð hann um stundarsakir annar og hetri maður. Nú fór
hann einnig að læra að lesa og skrifa, en lærði aldrei að heita mátti
að draga til stafs. Rasputin hafði lagt fyrir sig malaraiðn, en rækti
litt það starf, þvi að hann var latur og værukær. Nú reisti hann
íár litið bænahús við mylnuna sina og sat þar löDgum og las í bihlí-
vnni, niðursokkinn í trúarhugleiðingar og ráðgátur lifsins.
Nokkrn síðar fór hann að ferðast um ríkið og prédika fyrir lyðn-
nm. Jafnframt gerðist hann forgöngumaður ýmissar fjarsöfnunar, er
stofnað var til í trúar- og guðsþakkaskyni. Á þessum ferðum smum
Qneri hann sér einkum til kvenna, þvi að hann komst bratt að raun um,
að hann gat hrifið þær og dáleitt með augnaráði sínu. Leið ekki a
löngu þar til hann fór að „lækna“ alls konar kvenkvilla með dáleiðslu-
gáfu sinni. Brá þá einatt fyrir í augum hans merkilegu og máttugu
leiftri, er varð siðar meir öflugasta vopn hans.
Rasputin var maður fríður sýnum, hár vexti og tigulegur. Ennið
var mikið og hvelft, hárið þykt, sitt og hrafnsvart. Kinnaheinin lagu
hátt, munnurinn stór og holdlegur, en kringsettur miklu, silkimjúku Krists-
10