Valsblaðið - 24.12.1970, Side 45

VALSBLAÐIÐ
43
Frítnann Hviifason:
Hver er Valsmaðurinn?
Rœtt við hann fimmtugan
Sigfús Halldórsson og mynd eftir hann af æskustöðvunum við
Laufásveg.
Þeir, sem muna eftir þriðja flokki
Vals um miðbik áratugsins 1930—
1940 minnast ef til vill lítils bak-
varðar sem lék með liðinu. Hann
var með dökkt, hrokkið hár, og
vakti athygli fyrir það hve þéttur
hann var á velli, og það svo að sum-
um þótti nóg um. Ekki bagaði þetta
vaxtarlag manninn, hann var snögg-
ur og snar í hreyfingum og hafði
augsýnilega gaman að knattspyrn-
unni, ljómaði allur af leikgleði, það
má ef til vill alveg eins kalla það
lífsgleði. Þessi ungi maður hét Sig-
fús Halldórsson. Hann vann sér
fljótt traust félaga sinna og var
fljótt settur sem fyrirliði þriðja
flokks, og gengdi því embætti með
miklum ágætum og skyldurækni. Það
kom líka fljótt fram, að Valur hafði
eignast hjarta hans allt, og það
sló í sífellu fyrir Val, og þó að hann
hætti að æfa og keppa fyrir Val
hefur aldrei nein breyting orðið þar
á, og það þótt önnur hugljúf áhuga-
mál hafi hrifið hann til sín. Þar
hefur Sigfús líka náð lengra en í
knattspyrnunni, og þó er ekki að vita
íþróttir halda unglingum frá því að
lenda í allskonar vitleysu annarri.
Þetta er holt og heilsusamlegt fyrir
unglinga að standa í þessu, þrosk-
andi bæði líkamlega og andlega.
Hekla Árnadóttir:
Eiginkona Geirs er Hekla Árna-
dóttir, og hefur hún komið við sögu
íþróttanna á landi hér, því um skeið
var hún bezti spretthlaupari kvenna,
og átti um nokkurt skeið íslandsmet
í 80 m hlaupi. Hekla var alltaf hlé-
dræg, og lét ekki fara mikið fyrir
sér, hvort sem það var í keppni eða
annarsstaðar. Er mér alltaf minni-
stætt atvik, sem undirstrikar þetta
nokkuð. Hún var að keppa í sprett-
hlaupi, og er langt á undan keppi-
nautum sínum, en þegar hún kemur
að markinu, gerir hún sér lítið fyrir
og beygir sig undir snúruna, alveg
eins og það væri svo áberandi að slíta
hana í sundur! Síðar sagði hún mér
brosandi, að hún hefði verið svo
hrædd við að hún mundi meiða sig
á bandinu, ef hún hlypi á það!
Þegar Hekla var spurð um þátt-
töku sína í íþróttum, svaraði hún:
— Ég var í handknattleik í Ár-
manni um nokkurt skeið, og svo var
ég í hlaupum. Ég tók þátt í frjáls-
íþróttum og keppti í 80 m hlaupi, og
einhvernveginn vildi það svo til, að
ég setti met, en ég man ekki árang-
urinn, hann Geir man það víst. —
Og Geir var minnugur á þetta og
upplýsti, að hún hefði tvisvar sett
íslandsmet, í 80 m hlaupi, og bezti
árangurinn hefði verið 11,2 sek.
— En hvað um handknattleikinn ?
Við urðum Reykjavíkurmeistarar og
Islandsmeistarar að mig minnir
nokkrum sinnum. Það má til gamans
geta þess að á þessum árum keppt-
um við Ármannsstúlkurnar alltaf í
Valsbúningnum, og þjálfari okkar
var Grímar Jónsson í Val. Nú er ég
löngu hætt þessu öllu saman, en mér
þykir gaman að sonur okkar skuli
iðka knattspyrnu af áhuga, því ég
er alltaf hlynnt íþróttum, og verð
það vonandi alltaf.
Árni Geirsson.
Sonur þeirra hjóna er Árni Geirs-
son, sem byrjaði ungur að leika
knattspyrnu með Val, og það er
greinilegt, að honum kippir í kynið
til föður síns, ekki aðeins með áhug-
ann heldur hafa þeir ýmislegt svip-
að í fari sínu á vellinum.
Báðir traustir og öruggir, en Árni
þó ívið hraðari í aðgerðum, og gæti
það verið tillegg frá móðurinni!
Fyrir nokkru sagði Árni nokkuð
frá ferli sínum í gegnum yngri
flokka Vals í þættinum „þeir ungu
hafa orðið“. Var hann þar sem full-
trúi og varafyrirliði í þriðja flokki.
— Árni, hvernig er að vera fyrir-
liði í unglingalandsliði ?
Það er mikil ábyrgðarstaða, mað-
ur verður að gera sér fulla grein fyr-
ir því forustuhlutverki, sem maður
hefur verið settur í. Maður þarf að
tala við strákana, og hvetja þá, og
þá ekki síður utan vallarins. í leik
verður maður að reyna að stjórna
þessu svolítið, og reyna að hafa
áhrif á gang okkar leiks. Annars
kom þetta mér mjög á óvart að mér
skyldi vera falið þetta hlutverk, þar
sem ég hef aldrei verið aðalfyrir-
liði í liði, og fannst því að ég hefði
ekki nóga reynslu til þess að taka
þetta að mér.
Hvað vilt þú segja um þessa tvo
unglingalandsleiki, sem þú hefur
leikið nú í haust?
Mér fannst Skotarnir miklu gróf-
ari og ólöglegri, og dómarinn fannst
mér ákaflega hlutdrægur, að því
leyti fannst mér sá leikur mun leið-
inlegri. Ég held líka, að dómarinn
með framkomu sinni hafi haft slæm
áhrif á liðið í heild.
Það kom oft fyrir að þegar við
vorum í sókn, að hann stöðvaði leik-
inn, og þá urðu strákarnir ergilegir
og fer það í skapið á manni.
Samstemningin í liðinu er góð, en
það hefur verið of lítill undirbúnings-
tími hjá því eða þrjár vikur fyrir
leikina, en nú er samstillingin að
koma sem hefði þurft að vera fyrir
leikina, við hefðum þurft minnst tvo
mánuði.
— Hvað vilt þú segja um annan
flokk Vals í sumar?
Ég er óánægður með hann per-
sónulega, því ég held að lið Vals hafi
átt beztu einstaklingana í sumar, en
þeir skiptust svo á milli Meistara-
flokks og annars flokks, að samæf-
ingar voru ekki nógu góðar.
Ég vil svo að lokum hvetja Vals-
menn til þess að standa sig sem bezt
á 60 ára afmælisárinu og vinna sem
flest íslandsmót.