Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1933, Qupperneq 29

27
framkoma í þessu erfiða og viöfangsmikla embætti
varð nú til þess að ýmsir fóru að gefa honum hýrt
auga, sem forsetaefni framtíðarinnar.
En auðvaldssinnar létu sér fátt um finnast. Þótt
Roosevelt væri “einn af þeim” fæddur og uppalinn
í auðlegð og allsnægtum, hafði hann sýnt sig lík-
legan til að verða talsmaður alþýðunnar, einkum
hinna kúguðu og bágstöddu. Maður með slíka
stefnu gat ekki átt von á stuðning frá auðvaldinu.
Óttuðust þeir að hann mundi verða of róttækur.
Þrátt fyrir það, er til kastanna kom, og kjósa skyldi
þann er Jíklegastur væri til sigurs á útnefningar-
þingi' sérveldismanna í Chicago í sumar leið, varð
Franklin D. Roosevelt fyrir valinu, sem forsetaefni
flokksins. Um 19 klukkustundum síðar var hann
staddur í hinni miklu fundarhöll í Chicago til að
taka útnefningunni. Hafði hann tekið sér far með
flugvél frá Albany, N. Y. Er þetta óvanaleg að-
ferð í sögu Amerískra forsetaefna, og gagnstæð
viðtekinni venju. Skyldi það verða fyrirboði þess
að embættisrekstur Roosevelts sem forseta verði
óvenjulegur og örlagaríkur fyrir Ameríkumenn og
heiminn í heild?
* * *
Þegar kunnugt varð að Roosevelt var útnefndur
merkisberi sérveldismanna, fóru pólitískir spá-
sagnarandar að láta til sín heyra frá báðum hlið-
um. Töldu báðir sér sigurinn vísan. Höfðu sam-
veldismenn sér það til stuðnings, í ræðum sínum,
að flokkur þeirra hefði, undir venjulegum kringum-
stæðum, fylgi meiri hluta þjóðarinnar. Bar sagan
þeim líka vitni að síðan 1865 hefðu forsetar isér-
veldismanna setið að völdum að eins 16 ár, og nú
síðast liðin 12 ár höfðu forsetar samveldis-
manna ráðið ríkjum. Fanst þeim þeir geta
bent á undanfarin afreksverk stjórnarinnar sem
trygging fyrir því að málum þjóðarinnar væri best
borgið í þeirra höndum. Fanst þeim Herbert Hoov-
er sjálfkjörinn til forustu. Leist þeim, sem rétt var,
að ósanngjarnt væri að láta hann gjalda þess