Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Side 34

34
HEIMILISVINURINN
og rifu helminginn af þeim; henni þótti gott að
sleppa lifandi úr klórn þeirra.
í helgibókunum hafði hún lesið um það,
hvernig kona guðsins Siva dó. Faðir hennar hafði
gjört veizlu miklu og bauð til hennar öllum sínum
tengdasonum og öðru stórmenni, En Siva einum
var ekki boðið. Parvati tók sér svo nærri óvirð-
ingu þá, er menn höfðu sýnt manni hennar, að
hún neitaði að taka þátt í veizlunni. En meðan
á veizlunni stóð, brann mikið bál í hallargarðinum
og Parvati fleygði sér á bálið. Að vörmu spori
bar Siva mann hennar þar að; hann nam lík
hennar burt með spjóti sínu og flaug með það í
loftinu. Þá duttu partar úr líki hennar á jörðu
niður, og varð hver sá staður heilagur, er part-
arnir komu niður. Með þessum hætti sýnir guða-
fræði Indverja, að sjálfsmorð og manndráp og aðrir
lestir, sem ganga fjöilum hærra meðal mannanna,
séu drýgðir af guðunum sjálfum. Chundra Lela
hafði lesið um þann stað í Assam, þar sem auga
Parvati átti að sögn að hafa dottið niður. Það
hafði sokkið til botns í stöðuvatni einu litlu og
var orðið að skæru, logandi ljósi. Chundra Lela
ásetti sér að fá fulla vissu um þetta af eigin sjón
og raun. Eftir langa ferð komst hún þangað og
menn sýndu henni tjörnina, sem Ijósið blikaði upp
úr með fögrum ljóma. Presturinn sagði henni, að
þetta væri auga Parvatis.