Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Page 86

86
HEIMILISVINURINN
og hann sagði við sjálfan sig: „Fel þitt ráð í
föðurhendur guðs og treystu honum, hann ber um-
hyggiu fyrir þér“.
Þegar Hinrik frétti það um kvöldið, að Kristján
ætlaði að búa í húsi bankastjórans, sagði hann, og
gat ekki dulið gremju sína: „Hvað sagði ég ekki,
Kristján hugsar sér hátt í heiminum; húsið okkar
er helzt til lítilfjörlegt handa honum. Nú er hann
kominn vel á veg með að verða lögvitringur, eins
og ég sagði“.-------
III.
„Herra héraðsdómari! Hérna færi ég yður
fangann Hinrik K.; hann hefir verið handtekinn
fyrir skjalafölsun." „Látið hann koma inn“ sagði
héraðsdómarinn ungi og það var enginn annar en
vinur okkar Kristján Hansen. Hann horfði hvast
á fangann; fanginn var mjög aumingjalegur, í rifn-
um fötum með úfið hár. Þegar hann sá dómar-
arann, setti hann dreyrrauðan. Dómarinn lagði
vanalegar spurningar fyrir fangann með mestu still-
ingu, hver hann væri og hvernig á högum hans
stæði; fanginn skýrði frá því með skjálfandi röddu,
að hann væri sonur hins fyrverandi prests i N.
borg, að móðir sín væri búandi ekkja þar í borg-
inni; hún hefði lagt á sig mikið erfiði, til þess að
hann fengi gengið skólaveginn; hann hefði ætlað
sér að verða læknir, og verið kominn vel á veg
með það; en hann hefði verið eyðslusamari en