Muninn - 01.04.1965, Blaðsíða 10

Á föstudagskvöld komu í setustofuna
fjórir verkfræðingar á vegum raunvísinda-
deildar og kynntu störf verkfræðinga. Það
voru þeir Stefán Stefánsson, Ragnar Ólason,
Knútur Otterstedt og Haraldur Svein-
björnsson.
Laugardaginn 3. apríl gerðist sá merkis-
atburður í sögu Menntaskólans á Akureyri,
að forseti íslands, herra Ásgeir Ásgeirsson,
heimsótti skólann og hélt fyrirlestur á Sal.
Skýrði hann viðstöddum stuttlega frá sögu
Bessastaða og staðháttum þar. Mun þetta
vera í fyrsta skipti, sem forseti Islands heim-
sækir skólann á starfstíma hans.
8. apríl var síðasta bókmenntakynning
vetrarins. Kynnt var hið sígilda verk Hall-
dórs Laxness; Islandsklukkan. Flutti Árni
Kristjánsson snjallt erindi um skáldverkið,
en síðan fór fram samlestur nemenda. Var
kynning þessi ágæta vel heppnuð.
Á föstudagskvöld kom Lúðrasveit Akur-
eyrar í setustofuna og lék nokkur létt lög.
Var hljómsveitarmönnum að vonum ágæt-
lega tekið.
Dimission var haldin 12. apríl. Var vel til
hennar vandað af hálfu 5. bekkjar og fór
hátíðin prýðilega fram. Hljómsveit Ingi-
mars Eydal lék fyrir dansi, en að öðru leyti
var gömlum tradisjónum fylgt af megni. Á
Dimission lét Jóhannes Vigfússon af störf-
um skólaumsjónarmanns, en við tók Birgir
Ásgeirsson, sem fimmtubekkingar höfðu
valið úr sínum hópi skömmu áður. Er
þetta skemmtilegur siður, þó að hann hafi
ekki verið tekinn upp fyrr en síðastliðið ár.
Lýkur hér annálum þessum. Segja má,
að félagslífið í vetur liafi verið með blóm-
legra móti, enda hafa forkólfar þess flestir
gegnt störfum sínum af dugnaði og áhuga.
Skólabragurinn ltefur einnig verið frernur
skemmtilegur, og vonandi verða vorprófin
ekki til að spilla minningum nemenda
Menntaskólans á Akureyri um þennan vet-
ur.
JP
Lausavísnaþáttur
Enn hefur lausavísnaþátt.
Margt hefur verið kveðið í skólanum í
vetur og virðist auðsætt, að atómbullið er
á undanhaldi, og 1 jóðlist mun ryðja sér til
rúms á ný. Þátturinn rakst um daginn á
nokkra góða hagyrðinga, illyrta að vísu,
og verður hér birt eftir þá.
(ósep nokkur Blöndal þóttist um daginn
þurfa að koma sér í mjúkinn hjá kvenfólk-
inu og hóf upp raust sína:
Mér er alltaf kært til kvenna,
af konum fæ ég aldrei nóg,
þær eru blek í bragarpenna
og benzín á rnitt sálarliró.
Piltur hrifinn hallar sér
hári mjúku tíðum að.
En hvað þar á eftir fer?
Ekki vil ég segja það.
Margt er góðra hagyrðinga í 3ja bekk og
er þeirra á meðal Ragnar Jón Ragnarsson:
Rangrar hillu öslar ál
öllu spillir glaður.
Hefur illa og aurna sál
argur villu maður.
Ekki verður meira kveðið að sinni.
Enska í III. c.:
Hólmfríður talar um Shakespeare:
. . . . og þessvegna eru hinir miklu sorg-
arleikir hans sýndir enn í dag við mikinn
fögnuð. . . . Sumir segja, að Shakespeare
hafi ekki skrifað öll þessi leikrit, en það er
bölvuð vitleysa, hann skrifaði allt, sem
hann skrifaði.
118 MUMNN