Heimilisblaðið - 01.07.1940, Blaðsíða 3

29. árg. Júlí—sept. 1940 7.—9. blað
í eftirfarandi grein,
eftir Frantz Wi 1-
helm Wendt, er
rakin saga styrjald-
anna gíðan um akla-
mót, og sýnt fram
á hvernig ein styrj-
öldin siglir í kjöl-
far annarar.
STRÍÐ í FJÖRUTÍFÁR
Á torginu í Róm var til forna nokkurs-
konar portbygging, sem stóð við hið helga
musteri Vestu og var vígð guðinum Janus,
en hann hafði tvó andlit.
Samkvæmt ævafornum sið voru hlið
þessarar byg'gingar opin, þegár Rómverj-
ar voru í hernaði, en lokuð einungis, þeg-
ar friður ríkti.
En svo sjaldgæfur var friðurinn í þessu
stóra ríki, að jafnframt voru slegnir minn-
ispeningar, þegar svo bar við, að þessu
Janus-musteri var lokað.
Ef slíkt musteri væri til nú á dögum
—- það mætti hugsa sér það eins og sviss-
neskan veðurvita, þar sem brynjaður her-
maður kemur í ljós. á óveðursdögum, en
bóndi með orfið sitt í góðviðri, látum óveðr-
ið tákna ófrið, en góðviðrið frið, þá myndi
sú sorglega staðreynd gera vart við sig,
að hermaðurinn hefði oftast sýnt sig þenn-
an röska þriðja hluta 20. aldarinnar, sem
nú er liðinn.
Næstum allt af hefir einhversstaðar ver-
ið stríð þessa fjóra áratugi, sem liðnir eru
af öldinni.
★
Dynjandi fallbyssuskot og brestandi
sprengjur í fjarlægum heimshlutum buðu
öldina velkomna.
Frá því í október 1899 höfðu Englend-
ingar háð ægilegar orrustur við hina sjálf-
stæðu bændur Búanna í Suður-Afríku, til
þess að ná frá þeim hinum auðugu gull-
og demantanámum í ríkjunum Oranje og
Transwaal.
Ensku hershöfðingjarnir væntu fljót-
fengins sigurs yfir andstæðingunum, sem
aðeins voru fjórði hluti úr milljón að tölu.
En þeir vanmátu. staðarþekkingu, harð-
leikni, hugrekki, þjóðrækni og næstum
meðfædda hæfileika óvinanna, til þess að
nota skotvopn og snúast á hestbaki.
Undir stjórn djarfra foringja veittu Bú-