Heimilisblaðið - 01.07.1940, Blaðsíða 39

HEIMILISBLAÐIÐ
139
-----.i- - -.-.-
Hringur drottningarinnar af Saba
Skáidsaga eftir H. Rider Haggard
8. kap.
Þyngir í lof ti.
Vér vorum lengi að ríða yfir skarðið,
sem liggur upp að Múr-hásléttunni, og sú
för var að sínu leyti næsta furðuleg. Eg
efast annars úm, að nokkursstaðar sé
mannabyggð í víðri veröld dásamlegar var-
in af náttúrunnar hendi. Vegurinn, sem
vér riðum upp eftir var sýnilega ekki gerð-
ur af mannahöndum, heldui’ árfarvegur
frá fyrri öldum. Pær ár höfðu ef til vili
fallið úr hinu afarvíða vatni, sem vafalaust
hefir legið yfir allri slétjfcunni innan fjalla^
girðingarinnar, þótt nú sé það orðið smá-
vatn edtt, þrjár mílur enskar á lengd og ein
á breidd. En hvað sem um þetta er, þá hafa
þó fyrri tíma menn unnið að þeim vegi;
merkin eftir verkfærin þeirra má sjá á
klettunum.
Fyrstu kílómetrana er vegurinn breiður
og svoi aflíðandi, að hesturinn minn gat
brokkað þar á þeirri skelfingarnótt, er ég
flýði og komst undan Fúngum, eftir það
er ég hafði hitt son minn. En er þangaö
er komið, sem ljónin rifu í sig veslings klár-
inn minn, þá breytir hann útliti. Sumstað-
ar er hann þá svo þröngur, að ferðamenn
verða. að ganga hver á eftir öðrum, milli
mörg hundruð feta hárra hamraveggja.
Himininn er þá eins. og blátt band yfir
höfði manns, og niðdimmt á veginum um
hábjartan daginn.
Auk þessara tálmana eru líka hlið, ram-
ger mjög, með ákveðnu millibili og varð-
turn hjá hverju þeirra; er þar vörður hald-
inn daga og nætur; þar eru líka kastala-
díki, sem eigi verður komist yfir, nema á
vindubrúm. Af þessu má skilja, að 1» að
Abatíar séu heiglar, þá tókst Fungum ekki,
þó að þeir sæktu á árum saman, að ná
þessu gamla hamravígi aftur úr höndum
þeirra. En oss er sagt, að þessu vígi hafi
Abatíar séu heiglar, þá tókst Fúngum ekki,
með austurlenzkum brögðum.
Það er ekki hægt að segja, að vér sem
riðum í miðið, værum kátt föruneyti. Pó
að Orme hefði haldið sér uppi til þessa,
þá var hann þó allt af veill eftir spreng-
inguna; urðu tveir að ríða, sinn til hvorr-
ar handar honum, til að gæta þess að hann
félli ekki af baki. Hann var líka mjög nið-
urdreginn út. af því, að vér höfðum orðið
að skilja Higgins eftir, og eigi annað fyrir
að sjá, en að hans biði óhjákvæmilega
grimmilegur dauðdagi. Og hafi hann tekið
sér það svo nærri, þá má geta nærri hvern-
ig mér hafi verið innanbrjósts; ég hafði
ekki aðeins gefið þenna vin minn, heldur
og son minn í hendur þessara viltu heið-
ingja.
Vér gátum ekki séð framan í Maquedu,
sakir slæðunnar; en af yfirbragði hennar
mátti ráða, að inni fyrir byggi sneypa og
örvænting. Hún hengdi höfuðið niður og
var bogin í baki. Ég hygg líka, að hún hafi
verið kvíðafullust út af Orme, því að hún
sneri sér margsinnis. við til að gá að hvern-
ig honum liði. Ég er líka viss um, að hún
var sárgröm við Jósúa og fleiri herforingja
sína, því að ef þeir yrtu á hana, svaraði
hún ekki, eða lét sem hún sæi þá ekki, held-
ur reisti sig í söðlinum í hvert skipti. En
af prinsinum er það að segja, að hann virt-
ist vera æstur í skapi, þótt hann hefði aug-
sýnilega náð sér eftir hryggjarmeiðslið,
sem hamlaði hcvnum frá að taka hólmstefnu
soldánsins. Hann steig sem sé af baki á
einum stað, þar sem vegurinn var klungr-
óttur og hljóp í spretti spottakorn. Og ef
einhver undirmanna hans yrti á hann, þá
bölvaði hann í hljóði. Og framkoma hans
við okkur Englendingana, rar Kvik sérstak-
lega, var ekki næsta elskuleg. Ef öndótt
augu hefðu getað drepið, þá er ég viss um
að hann hefði verið búinn að drepa okkur
alla, áður en við kæmum að hliði Múr-
borgar.
Og loks komum við að þessu svo nefnda
hliði; vqru það hinar efri dyr að skarðinu,
og þaðan sáum við svo fjallkringda slétt-
una undir fótum okkar. Hún var fögur yf-
ir að líta. Næstum því beint niður undar
fótum okkar sáum við borgina með flat-
þekjuhúsum, og var þó að hálíu leyti hul-
in af pálmatrjám ag öðrum trjám. Bórgin
var allstór ummáls, því að aldingarður var
umhverfis öll hin meiri háttar hús. Bak við
borgina að norðan lá hin hugnæma strönd
hins blikandi stöðuvatns svo langt sem
augað eygði, og blómlegir akrar og' sum-
ar&ústaðir og Ix»rp á strjálingi.