Heimilisblaðið - 01.11.1945, Blaðsíða 28

224
HEIMILISBLAÐIÐ
bóginn, og á liverju kvöldi lagði sterkan ilm af steiktu
kjöti frá pönnunni hans Ólafs. En þegar þeir komust
að lokum til Seward, og sú stund rann upp, að Ólafur
ætlaði að snúa heim á leið aftur, var sem blikaði á stál
í augum gamla Svíans, og Alan langaði til að gleðja
liann eitthvað og sagði, að sá dagur mundi ef til vill
renna upp, að hann færi með honum til Síberíu. Svo
horfði hann á éftir litla bátnum, unz liann livarf fyr-
ir nes.
Þegar Alan var orðinn einn, varð löngun hans til
þess að komast sem fyrst lieim sterk og hamslaus. Og
hann hafði hamingjuna með sér. Tveim dögum eftir
að liann kom til Seward kom strandferðaskpið, sem
flutti póst og lielztu nauðsynjar norður, og liann fékk
far með því. Ferðin gekk vel en seint milli ótal hafna
um eyjar og nes til Unalaska. Þar var heppnin honum
aftur hliðlioll, og liann komst eftir vikudvöl þar með
vöruflutningaskipi áleiðis til Nome, og þar sté liann
á land liinn tólfta júní.
Koma hans þangað var öllum óvænt, en litla gráa
borgin með einkennilegu, dökku skuggunum og skógi
af skorsteinum, tók lionum opnum örmum, og hann
fékk kökk í hálsinn af feginleik, er hann sté á land úr
litla bátnum, sem flutti liann frá skipinu. Að baki borg-
arinnar í nokkrum fjarska risu skörðóttir tindar Saw-
Tooth-fjallanna, en sýndust þó svo nálægir, að manni
fannst vera hægt að ganga þangað á hálfri klukku-
stund. Þetta var lians heimur. Hér hafði liann lifað
sorgir og gleði lífsins, og hér bjó fólkið hans. Hér bjuggu
þeir menn og konur, sem gættu norðurdyra Iieimsins.
Það var fólk með sterk og hugrökk hjörtu og elskaði
land sitt jafnmikið og sitt eigið líf. Frá þessum litla,
gráleita bæ, sem var einangraður frá heiminum hálft
árið, fóru ungir menn og konur til háskólanna suður
í Ríkjum, til liinna stóru og glaummiklu horga. En
þau komu alltaf aftur. Nome kallaði þau til sín aftur.
Einmanaleikinn dró þau til sín, jafnt um kalda vetur
sem hlómgandi vor. Þetta var ný kynslóð landnema,
sem elskaði Alaska á sama hátt og Alan. 1 lians aug'
um var svört og óhrjáleg loftskeytastöðin i Nome meira
virði en Frelsisstyttan, og veðurbörðu kirkjuturnarnir
þrír mikilsverðari en Hvíta liúsið í Washington. Þarna
við kirkjugaflinn liafði liann leikið sér, þegar hann
var lítill drengur. Hann hafði staðið og horft á, þegai:
verið var að mála kirkjuturnana. Hann Iiafði Iijálpað
til að lagfæra götumar. Og hér hafði móðir lians hleg-
ið, lifaö og dáið, og faðir hans markað þúsundir spora
GÖTUÓSPEKTIR í REYKJAVÍK.
Allagasamt hefur verið á gölum liöfuð-
staðarins veturinn 1897—98, ef niarka D1®
eftirfarandi frásögn:
„Um langan tíma í vetur hefur þesS
orðið vart hér á götunum á kvöldi11'
að ráðizt hefur verið á kvenfólk,
hefur það oftast verið einn rnaður, flð
sögn, en stundum fleiri. Sagt er °®’
að karlmenn liafi orðið fyrir svipuðu111
_ertingum. — Ekki hefur það enn kon^
izt upp, liver eða hverjir eru valdir al
þessu, en vonandi er, að lögreglan reytu
að ná í sökudólgana, og veitti ekk1 a
að fjölga lögreglumönnunum“.
Fjallkonan 12. jan. 1H9S.
„ALL-KVIKLEGT“ í HÖFUÐ-
STAÐNUM.
„Uin þessar mundir er hér all-kv1^
muuui* u* ^ ^
legt í bænum (þ. e. Reykjavík), þ'*
hæði eru sveitamenn farnir að ko111
hingað í verzlunarerindum smunt, ^
svo eru hér fleiri þjóðir fyrir en
mennt er vant að vera. Auk þess sCI'
Danir eru hér á skipum sínum, þa c
hér Noregsinenn með viðarfarm, l'ra
ar á þremur herskipum og — 11U® S<A
oss þykir nýstárlegast — Spánverjar
einu skipi. Ziemsen kaupmaður 11
fengið skip þetta í Hamborg til lel®1 ’
flytur það út liingað tígulstein, s,el
spjöld til húsaþaka og kalk og d- *>C^
konar. Er mælt að það sé efnið 1 Se
-A hef,ir
gjafahús eitt mikið, sem komm
til orða, að hér yrði selt á stofn lUI1 ^
skamms, og scm ekki verður neitað'
inikil þörf er á. Síðan tekur skiP^Þ®
fisk og flytur til Spánar. Væri nú 0 ^
andi, að vel tækist til og Spán'erl
hændust að oss til fiskkaupa .
Reykjavíkurpósturinn í j11,11 1
ALÞINGISKOSNING í REYKJaV^'
„í Reykjavík framfór kosning dl .
þingis 29. í fyrra mánuði. Var v
hjörn kaupmaður Jakohsson kosi1111
þiugismaður með 42 alkvæðuin,