Heimilisblaðið - 01.11.1945, Blaðsíða 31

227
HEIMILISBLAÐIÐ
liann, ef Karl Lemon liefði ekki setið þarna við hlið
aits. Hann reyndi ekki að lirinda þessum áhrifum
sér. Honum var fróun að því að finnast sem hún
'°eri að fara með honum út á sléttur Alaska.
Dagarnir voru langir. Næturnar — eins og Mary
Standish þekkti þær — voru liðnar lijá. Hinn tuttug-
asta júní var sólin tuttugu stundir á lofti, og um lág-
riaettiS yar aðeins liálfrokkið litla stund.
Svefntími manna markaðist ekki lengur af gangi
8oW, heldur vísum klukkunnar. Heimur, sem hafði
'erið helfrosinn í sjö mánuði, var að springa út eins
°8 stórt blórn.
j ^ra Slielton fór Alan og félagi hans til Chandle og
I eimsótti þær áttatíu eða níutíu manneskjur, sem þar
duggu, og þaðan liéldu þeir áfram niður Keewalik-
a.na 'd þorpsins Keewalik. Þaðan fóru þeir í vélbát
j* Choris-skagans, og þar dvaldist Alan í viku hjá
I ' lll0n og hinni miklu hreindýrahjörð lians. Hann vildi
rað’a sér áfram, en reyndi þó að dylja óþolinmæði
*la> Eitthvað rak hann áfram. I fyrsta sinn eftii; marga
Uanuði fékk liann að heyra liið brakandi fótatak ljrein-
L ]jaiUla’ °S það var eins og hans eigin lijarðir væru að
a kann heim. Hann var feginn, þegar vikan var á
... a °g erindi hans lokið. Vélbáturinn fór með hann
°tzeoue. Að næturlagi — eftir því sem klukkan
jj * hélt hann síðan upp Kobuk-ána með Páli
8tovi(lovicii. Að kvöldi fjórða dags komu þeir til Red-
sem er tvö hundruð mílur ofan við mynni Ko-
að rinnar- I)eir 8uæddu kvöldverð á bakkanum, og
ári il,luu sneri Páll aftur undan hægurn straumi
ar og veifaði hattinum í kveðjuskyni.
iiii atUl iuit a klukkuna, liiín var að verða finun. Rúss-
tin ?la^r verið seinn í förum. Hann fann enga löng-
*il að hvíla sig eða sofa. Hann hélt áfram ferð sinni
nan e * eins Og hann væri í kappgöngu. Á hæð einni
lagð-llan-n 8ta®ar 1 gidhmm ljóma kvöldsólarinnar. Hann
hl l. i,a ser pokann og stóð berhöfðaður, og svalur
ið tn ieií um kár hans. Ef Mary Standish liefði feng-
eins
að lif;
a °g sjá þessa dýrð. Hann rétti út höndina,
hv>M °* ilann væri að sýna henni umliverfið, og hann
lVÍ8lag.
gle 1 Ua^n hennar. Fyrir fótum lians var breiða af
þe lller-ei 0g fjólu, og angan þeirra fyllti vit hans,
Jar hann dró andann.
ljósar'tU,nar ilu^tl Sert minningu Mary Standish enn
Ojjj ' 1- Ihinum fannst sem hún gengi við hlið hans. Stund-
á h nilSt il0num þetta eins og refsing, sem lögð væri
1111 rir heintsku hans, því að þegar hann hugsaði
i BÆKUK |
• •
Fer'Sabók Sveins Pálssonar.
Langmerkasta bókin, sem kom út fyr-
ir síðustu jól, er án efa Ferðabók Sveins
Pálssonar, sem Snælandsútgáfan h.f. sendi
á markaðinn í vönduðum og vegleguiu
búningi, svo sem hæfir slíku öndvegis
riti um land og þjóð. Rit þetta skrifaði
Sveinn á dönsku, eins og þeir Eggert
og Bjarni ferðabók sína, og liefur það
síðan legið óprentað í full 150 ár. Þýð-
inguna önnuðust þeir Jón Eyþórsson veð-
urfræðingur, Pálmi Hannesson rektor og
Steindór Steindórsson menntaskólakenn-
ari, en Jón bjó bókina til prentunar og
ritar formála. Er starf þeirra þremenn-
inganna að bókinni allt hið prýðilegasta
og auðséð, að þeir liafa lagt við það
mikla alúð og rækt.
Hér er þess ekki neinn kostur að gera
þessu mikla og gagnmerka riti nein skil.
En það er skrumlaust, að bók þessi cr
í röð helztu öndvegisrita, er um ísland
hafa verið skráð', auk þess, sem þar er
svo að finna merkan fróðleik um lands-
hagi og þjóðhætti í lok 18. aldar.
Tvœr Ijóóabœkur.
Bókaútgáfa Pálma H. Jónssonar sendi
frá sér tvær nýjar ljóðabækur nokkru
fyrir áramótin síðustu. Er önnur eftir
Steindór skáld Sigurðsson og nefnist
Mansöngvar og minningar. Steindór er
ljóðvinum að góðu kunnur og munu þeir
varla láta þessa bók fram hjá sér fara
ólesna. — Hin bókin er Villtur vegar
eftir Kristján Einarsson frá Djúpalæk,
ungt skáld, er áður hefur sent frá sér
eina bók, Frá nyrztu ströndum. Þótti sú
bók spá góðu, þótt auðvelt væri þar að
benda á ýinsa vankanta frumsmíðinnar.
Hin nýja bók Kristjáns ber vitni um
augljósa framför, og er trúlegt að ljóða-
vinir muni vilja fylgjast með ferli þessa
skálds hér eftir.
Kona manns.
Skáldsaga þessi, sein er eftir sænska
skáldið Villielm Moberg', kom út á ís-