Heimilisblaðið - 01.07.1960, Qupperneq 39

SuölanUnt ^ra *lusi KaHa °fi Palla er eplatré. En i
^eir K-VOrU a®e*ns tvn ep*‘ a 5)v*’ en l)au voru stór.
n°kk 1ÖÍ^U *enfíi fylgzt með þroska eplanna, og dag
>ty„ Urn sau þeir, að þau voru orðm fullþroska.
en m nu fljótir að ná í stiga og ná þeim áður
höfðu ln koma.“ En nashyrningurinn og storkurinn
U *'*'a fylgzt með eplunum og vissu að þau voru
orðin þroskuð. Nashyraingurinn slengdi sér þvi af
öllu afli á tréð, svo að eplin duttu niður, og um leið
stakk storkurimi nefinu í annað, en nashyrningur-
inn i hitt. En þótt Kalli og Palli yrðu fyrir miklum
vonhrigðum þegar þeir komu með stigann, gátu þeir
samt ekki annað en hlegið að storkinum og nashyrn-
ingnum.
itlet- V °S eru m'klir knattspyrnuunnendur og
KalljS ^ Um a® fiefa boltann fallega. „Sjáðu,“ hrópar
eftjj.’. ug koltinn þaut inn i skógarkjarr og Palli á
hugSa|0I1Um- Nú skal ég gefa fallegra spark en Kalli,
kriiftj ^ann 111 eð sjálfum sér og sparkar af öllum
111' En hann hafði tekið stein í misgripum
fyrir boltann, og hoppar nú hágrátandi á öðrum fæti
og segist verða að fara heim. Kalli er líka áhyggju-
fullur vegna meiðsla hans. En svo sér hann, að Paili
skiptir um fót og hoppar á veika fætinum. „Þú hopp-
ar á veika fætinum, Palli.“ „Já, maður verður þreytt-
ur á að hoppa alltaf á sama fæti,“ segir hann liryss-
ingslega.