Heimilisblaðið - 01.01.1979, Blaðsíða 8

„Ungfrú — þetta er vinur minn, John
Trentham, sannkallaður öðlingur að
manni. En — hafið mig afsakaðan. Stúlk-
an mín bíður eftir mér.“
Trentham hló við. „Þá er því aflokið.
Og við þekkjumst. Gætum við ekki annars
hitzt aftur — ég á við — einhvers staðar
annars staðar en hér?“
Felicity var tilleiðanleg að hitta hann.
„Eigum við að fara í smá ökuferð á morg-
un?“ sagði hann. „Þá get ég kynnt yður
fyrir bezta vini mínum.“
Það kom á hana alvörusvipur sem
snöggvast. Vinur yrði í veginum. En hún
flýtti sér að setja upp bros. „Við yrðum
þá þrjú? Það yrði áreiðanlega skemmti-
legt.“
Dagin eftir létti Feliciy stórum, þegar
hún varð þess vör, að „vinurinn“ var
hvolpur; það var Twist, sem sat hreyk-
inn við hlið húsbóda síns þar sem þeir
komu báðir akandi.
„Ó, hvað þú ert sætur!“ sagði hún frá
sér numin. „Ég verð að fá að koma við
þig.“
Twist lét sér lynda faðmlagið við ungu
stúlkuna, en John til nokkurrar undrun-
ar, var hann síður en svo uppveðraður við
hana. Hann hvorki dinglaði skottinu eða
reyndi að sleikja hana í framan, og hann
hafði ekkert á móti því að vera komið fyrir
í aftursætinu. John skildi þá ekki þögla
aðvörunina í augum dýrsins: „Kæri hús-
bóndi minn! Láttu hana fara úr vagnin-
um þegar í stað! Mér er ekkert um hana
gefið!“ Aðvörunin fór fyrir ofan garð og
neðan, en hvolpurinn og unga stúlkan urðu
aldrei neinir mátar.
ökuferðin sú arna varð upphafið að
fleiri slíkum. Ekki leið á löngu unz John
eyddi flestum kvöldum í samenyti við Feli-
city. Ýmist fóru þau saman í leikhús, eða
á krá eða í dansstað. Það hvarflaði ekki
að honum að spyrja hana út í það, hversu
auðvelt hún virtist eiga með það að fá
frí frá starfinu ...
Twist veslingurinn hefði nánast orðið
að hafa ofan af fyrir sér í einveru, ef hann
hefði ekki á eigin spýtur aflað sér vinar,
eða réttara sagt vinu. John hafði aldrei
tekið eftir ungu stúlkunni sem átti heima a
hæðinni fyrir ofan; en einn daginn f01
Twist í rannsókarleiðangur og labbaði sig
beint inn í vistarverur hennar.
Hún hét Sheela Storm og var blaðamað-
ur við kvennatímarit. Þegar Twist gekk
inn fyrir þröskuldinn hjá henni, varð hun
strax hrifin af honum og hélt að hún 8'æ^'
haldið honum kyrrum hjá sér, — eða þang-
að til John Trentham, sem hafði leitað
hans um allt húsið, kom að honum sam-
anhnipruðum á legubekknum hjá henni
þar sem hún sat með rissbók á hnjánum-
Eftir þetta hélt Twist jafnan til hjá
henni, þegar húsbóndi hans fór að heiman
án þess að taka hann með sér. John komst
að raun um, að Sheela var einhver 8e^'
þekkasta stúlka, sem hann hafði kynztí
og ef hann hefði ekki verið jafn heillaðu1’
af glampanum frá Felicity og hann fyrir'
fram var, þá hefði hann viðurkennt þa^’
að Sheela var einmitt sú tegund af stúlku,
sem hann gat orðið hamingjusamur me^-
Þau ræddu iðulega saman, þegar John kon1
með hvolpinn upp til hennar eftir fy1'11'"
fram ákveðnu samkomulagi. Hann sat þa
hjá henni stutta stund og reykti eina síg'
arettu, áður en hann fór að heiman.
Þau komust fljótt að raun um, að þaU
áttu mörg sameiginleg áhugamál. — Sjálf'
ur var John undrandi yfir því, hvað hann
átti auðvelt með að tala við þessa ungu
blaðakonu. Það var eins og hvað kæmi af
öðru, ofur eðlilega. Sheela virtist 01'ka
hvetjandi á framkomu hans og hugarflug
með ferskleika sínum og óþvinguðu lát-
bragði; og í hvert skipti sem þau hittust
fann hann fyrir þeim létti sem fylgdi Því
að ræða við mannlega veru, sem skild1
H E I M I L I S B L A Ð I Ð
8