Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1917, Síða 17

IÖUNNJ
David Lloyd-George.
303
ráðuneytinu, þegar stjórnarforsetaembættinu sleppir.
Hitt er annað mál, hvort Asquith, sem er enginn
styrjaldarmaður að eðlisfari, heldur miklu fremur
lipur samningamaður, hefir ekki einhverntíma síðar
iðrað þess, að hann fól Lloyd-George forstöðu fjár-
málanna. Hvað sem öðru líður átti fjármálaráðherr-
ann öðrum fremur upptökin að hinni miklu deilu
milli neðri og efri málstofu, er knúði Asquith til
þess að leggja út í langa og harða stjórnlagabaráttu.
íhaldsblöðin tóku í fyrstu vel í það, að Lloyd-
George varð fjármálaráðherra, þótt þau hefðu ekki
verið miklir vinir hans til þessa, og ,Times‘ komst
jafnvel svo að orði, að ekki gæti nokkurn mann, er
væri betur fallinn í þá stöðu. Nokkur önnur blöð
íhaldsmanna tóku enn dýpra árinni, svo að frjáls-
lyndum mönnum þótti nóg um. En þess var skamt
að bíða, að þau kvæði við annan tón. Þann 29. dag
aprílmánaðar 1909 lagði Lloyd-George fyrir neðri
málstofuna fjárlög, er var ákaflega illa tekið af öllum
þorra íhaldsmanna og málgögnum þeirra. Vegna
slóraukinna fjárframlaga til hers og ílota, ellislyrktar-
Iaganna og annara umbótanýmæla var fyrirsjáanlegt,
að tekjuhallinn mundi nema 15—16 miljónum ster-
lingspunda. Til þess að ná fé þessu saman, hafði
fjármálaráðherrann lagt til, að tekin væri upp ýmis
ný gjöld og nýir skaltar, er komu haiðast niður á
slóreignamönnum og auðkýfingum eða á þeim sem
.hreiðust liöfðu hökin', eins og hann komst að orði.
Hins vegar vildi h^nn ekki leggja toll á lífsnauð-
synjar manna né heldur að nokkru ráði á aðfluttan
varning, því að hann er og hefir verið fríverzlunar-
maður með lifi og sál. Hinar nýju álögur, er lögin
gerðu ráð fyrir að liéldust til framhúðar ,til ýmissa
þarfra og þjóðhollra umhóla*, voru einkum fólgin í
því, að mönnum, sem liöfðu meiri árstekjur en 5000
pund, var gert að greiða hærri tekjuskatt en