Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1917, Síða 35

IÐUNN]
Hendurnar hennar mömmu.
29
pör af skóm, og gætu átt þúsund! Og föt lika, langt
fram yfir allar þarfir. — Hann sagðist ekki hafa
verið í kirkju, en hann vissi, að það myndi hafa
verið prédikað um, að sjálfsagðasti hlutur, sem til væri,
væri einmitt það, að þeir sem ættu tvenna skó, gæfi
þeim aðra, sem enga ætti. Það var prédikað, einmitt
eins og Kristur hafði kent þeim það. Kristur var
kominn til að veita þeim öllum sælu, og hér var
bezta aðferðin. »Hann fór um og gerði gott«, stendur
þar. — En frá kirkjunni gengu allir heim eins og
þeir komu þangað. Par átli engin útbýting sér stað,
hvorki á skóm né fölum. Peir, sem sátu heima vegna
fátæktar, þeir eru í sömu sporum staddir og þeir
voru, áður en guðsþjónustan hófst.
Þannig er nefnilega kristni vorri farið, sagði hann.
Og hann hafði góða aðslöðu til að tala svo, því
hann miðlaði öðrum af sinni gnægð«.
»En þið lifðuð þó i velmegun?« -
»Já, það áleit hann hvers manns rétt. Sá, sem fyndi
s>g hafa köllun til að fórna sinni persónulegu vel-
megun, væri auðvitað sjálfráður að því. En fyrir
fiesta menn á menningarstigi væri velmegun skilyrði
fyrir vinnu og samhjálp og grundvöllur nauðsyn-
legrar lífsgleði. Hún yki og fegurðarþrána, og það
væri svo sjaldgæfur frjóangi, að liana mætti ekki
uPpræta.
Nei, þess eins krafðist hann, að liver sá sem um
það væri fær, ynni fyrir sér — taktu eftir því, dóttir
min! — og að allir þeir, sem hefðu umfram þarfir,
skyldu verja því í arðberandi starf fyrir aðra. Iíirkj-
una sagði hann raga og blygðunarlausa, að þora
ekki að krefjast þessa, án þess að viðkomandi per-
sónu væri upphefð að«.
»Nú, eins og Tolstoj?«
»Nei, þeir voru alls ólíkir. Tolstoj er af slafneskum
uppruna, og þeir ívan grimmi háðir; þeir mynda