Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1932, Qupperneq 56

50
Drottninííin frá Sába.
IÐUNN
meina eitthvað með því. Þegar við loksins skildum
bauð hún mér ofan í kaupið góða nótt tvisvar simv
um; seinast opnaði hún hurðina í hálfa gátt, bauð mér
góða nótt í þriðja sinn og dró við sig kveðjuna og
skelti síðan í lás. Þar á eftir heyrði ég jiær stallsystur
hlæja lystilega inni hjá sér. Jú, öll vorum vifð i bezta
skapi.
Ég fer inn í herbergið mitt herbergið hennar.
Það var autt og alveg eins og gestaherbergi gerast á
vagnstöðvum, með nöktum blámáluðum veggjum og
einu rúmi sem var bæði lágt og mjótt. Á borðinu lá
„Konungur af Davíðs ætt“ eftir Ingraham í jiýðingu.
Ég háttaði og fór að lesa í bókinni. Enn pá heyri ég
hláturskríkjur frá herbergi ungu stúlknanna. Hvílík
ærsladrós, inndæl var hún; Iietta unga andlit og dular-
fulla augnaráð! En hvað hláturinn hennar var spriki-
andi fjörugur og þó var hún svo jmttafull og dramblát!
Ég varð hugsi; endurminningin um hana brann i
hjarta mér |>ögul og máttug.
Um morguninn vaknaði ég við [>að aö eitthvað hart
viðkomu rakst í síðuna á mér jiað kom í ljós aö
ég hafði sængað með Konunginum af Davíðs ætt. Ég'
upp og í fötin, klukkan var níu!
Ég fer niður í veitingastofuna og fæ mér morgun-
verð; ungfrúna sé ég ekki. Ég bíð í hálfa klukkustund
eða svo, hún kemur ekki. Loks fer ég með mestu var-
færni að grafast eftir því hjá Lottu hvað orðið sé af
hinni ungu stúlku.
Jú, svarar Lotta, ungfrúin var farin.
Farin? Átti ungfrúin ekki heima hérna?
Nei, ungfrúin var frá herragarðinum. Hún hafði farið