Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1932, Blaðsíða 60

54
Drottningiii frá Saha.
IÐUNN
— þaö voru áttatíu. I Lackalanga kcyjiti ég farseÖii
aUa leið til Hessleholm til þess aö vera viss, og aö
því búnu settist ég niöur og fann aö þetta vafninga-
sama ferðalag var að gera mig óstyrkan í taugmm. Sam-
ræða hinna farþeganna var mér líka hin mesta hugraun;
hvað í herjans nafni kom mér það við að gin- og
klaufnaveikin hafði gosið ujip í Hamburg? Samferða-
menn mínir voru áreiðanlega sveátamenn, ótindir sænskir
ir nautasalar, þeir töluðu ekki um annað í hálfa þriðju
klukkustund en Mul ocli klöfsjukan i Hamburg. Jú það
var nú skemtun sem sagði sex! Og þar fyrir utan; var
ekki einu sinnd manneskja sem beið mín í Málmhaug-
um? Nú jæja, látum manneskjuna bíða!
En drottningin frá Saba nam ekki heldur staðar i
Hessleholm.
Nú er ég reiður, ég borga lestarstjóranum til Balings-
löf, og í þriðja sinn fjörutíu aura aukreitis — það var
ein króna og tuttugu aukreitis — og í Balingslöf bít ég
saman tönnunum og kaupi farseðil alla leið til Stokk-
hólms. Pað kostaði mig eitt hundrað og átján krónuc
i reiðu fé, það get ég bölvað mér upp á. En þaö va'r
orðið augljóst aö drottningin frá Saba ætlaði til Stokk-
hólmis núna eins og síðast, fyrir fjörum árum.
Við ökum klukkustund eftir klukkustund, ég eráverði
við hverja einustu stöð, en hún situr sem fastast. Ég sé
hana í vagnglugganum og hún tekur svo sem eftir mér;
ó, tiifinningar hennar gagnvart mér höfðu sízt kólnað,
það sá ég glögt. En lítið eitt feimin var hún, og hún
ieit undan þegar ég gekk fram hjá glugganum hennar.
Ég heilsaði ekki, gleymdi því í hvert skifti, en hefði
hún ekki setið inndbyrgð í einni af þessum öskjmn sem
nefndar eru kvennaklefar, mundi ég auðvitað hafa boðið
henni þjónustu mína fyrir löngu, mint haaa á fornan