Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1932, Qupperneq 69

iðunn
Drottningin frá Saba.
63
jnn orustu-tilgátuna eins og hún lagði sig. Það hafði
aldrei verið nein orusta í Kalmar, það var á skipalægi
Kaupmannahafnar sem orustan var háð! Og ég fer
aftur að reika um bæinn. Það leit alt annað en vel út
iyrir mér.
Það er skémst frá að segja að ég var á rölti allani
daginn og fékk hvorki vott né þurt. Ég var orðinn
alveg örmagna. Það var þegar orðið of seint að fara
inn í bókabúð og kaupa eitthvað af bókum um þetta
vandamál, allar bókabúðir voru lokaðar. Loks dreg ég
mig með veikum burðum til manns sem er að kveikja á
götuljóskerum
Fyrirgefið, segi ég af mikilli kurteisi, hvað er það!
nú aftur, sem hefir gerst hér i Kalmar á sínum tíma?
Maðurinn svarar að eins: Gerst? og glápir á mig.
Já, segi ég, það er svo lifandi i vitund minni að
oitthvað hafi gerst hér í Kalmar á sínum tíma. Það
hefir mikla sögulega þýðingu og því vildi ég gjarna
muna það
Við stöndum þarna rétt andspænis hvor öðrum.
Hvar haldið þér til? spyr hann.
Og ég er kominn hingað eingöngu t'il að rannsaka
þetta, held ég áfram. Það hefir kostað mig ekki svo
titið, ja það hefir jafnvel kostað mig eina krónu og sex-
tíu aura aukreitis, fyrir nú utan þessar eitt hundrað og
útján krónur sem ég er ekki með neinar smásmuglegar
glósur um. Þér getið spurt lestarstjórana ef yður sýn-
ist svo.
Eruð þér frá Noregi?
— Já, ég er frá Noregi.
Eruð þér umboðssali?
Það var nú einmitt þetta sem ég vildi manninum: að
fá að vita hvað ég var; þó að ég væri stein-uppgefinn