Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1932, Side 72

66
Drottningin frá Saba.
IÐUNM
dag innan um forngripina og seinna kom í Ijós aö var
eign ráðismannsins. Ég sökkti mér niður í rannsóknirnar
í æði örvinglaðs manns og nísti tönnum af geðvonzku;
fyrst ég var einu sinni byrjaður að rekja spor drottn-1
ingarinnar frá Saba ætlaði ég ekki að gefast upp á
miðri leið, jafnvel þótt jiað kostaði mig aö verða útfar-
inn fornleifagrúskari.
Ég símaði til Kaupmannahafnar eftir pósti sem kynni
að hafa komið til min og var yfirleitt farinn að búa mig
til vetrarsetu. Það mátti heilög hamingjan vita hvænær
jietta tæki enda, nú hafði ég verið sex daga í gistihús-
inu. Þegar sunnudagurinn ranin upp réði ég fjóra smá-
stráka upp á kaup til I>ess að fara í kirkju fyrir mig*
bæði árdegis og síðdegis og leita að drottningunni; en
[>að bar heldur engan árangur.
Á jrriðjudagsmorgun kom pósturinn loksins; jiessi
þriöjudagur gerði nærri j>ví út af við mig. Eitt bréfiö
var frá manneskjunni sent beið í Málmhauguim: fyrst
ég var ekki kominn, j)á kom ég víst ekki frarnar, far
vel! Ég fókk sáran sting í hjartað. Annað bréfið sem
ég opnaði var frá kunningja mínum og færði mér j)ær
fréttir að Morgunblaðið og eitthvert þýzkt málgagn
hefðu staðið mig að rithnupli og sannað það með til-
vitnunum. Aftur fékk ég sting í hjartað. En þriðja
bréfið var reikraingur - hann las ég ekki, ég þoldi
ekki meira, ég fleygði mér niður á legubekkinn og
starði hugsunarlaust út í loftið.
Og þó hafði ég ekki enn tæmt bikar sársaukans í
botn.
Það er barið að dyrum.
— Kom! kalla ég með deyjandi raust.
Og inn kemur gestgjafinn og á eftir honum gömu!
kona; konan er með körfu á handleggnum.