Kirkjuritið - 01.11.1935, Blaðsíða 13

Kirkjuritið.
Matthías Jochumsson.
373
þaðan með meiri og meiri dyn eftir því sem líður á.
Það er ómögulegl annað, en að margir þessir sálmar
séu ortir í einni lotu.
Þýddu sálmarnir í sálmabókinni liera svo mörg sömu
einkenni þeirra frumortu, að auðsjáanlegt er, að Matthí-
as liefir tileinkað sér þá fullkomlega. Ég hef ekki borið
þá saman við frumsálmana, en hlær þeirra er allur
Matthíasar. í þessum hóp má nefna sálma eins og: Ó,
hlessuð stund, Lát þitt ríki ljóssins herra, Ó, þá náð að
eiga Jesúm, Við freistingum gæt þín. Allir Jæssir sálm-
ar hafa orðið fullkomin eign okkar i þessum meistara-
lega íslenzka búningi. Þeir liafa gengið gegnum sál
sálmaskáldsins. Hann hefir ekki klætt þá í ný föt, held-
ur hefir hann lirætt þá upp og steypt þá síðan í íslenzku
móti. En annars mun ég víkja litið eitt að sálmaþýðing-
um Mattthíasar síðar.
Það er í raun og veru engin furða, þó að sífeldar
raddir heyrðust um það, að kirkjan yrði að fá meira af
Matthíasarsálmum inn í sálmabókina. Þegar gengið var
frá sálmabókinni 1886, var Matthías ekki nema fimtug-
ur, og í raun og veru á fyrri áfanga skáldabrautar
sinnar. Hann hélt áfram að yrkja og andans máttur
hans virtist fremur færast i aukana en liitt. Tíu, tuttugu,
þrjátíu ár liðu og meira. Altaf orti Mattliías og ekki
þvarr trúartilfinning Iians eða guðstraust. Það var því
ekki furða þó að menn héldu, að fjöldi meistaralegra
sálma myndi vera kominn frá honum á öllum þessum
tíma. En þetta reyndist á annan veg. Einn af þeim, sem
mestar mætur höfðu á Matthíasi, Haraldur prófessor
Níelsson, sannprófaði þetta. Hann segir frá því í for-
mála þeim, sem áður er vikið að, fyrir sálmasafninu
„Þitt ríki komi“. Ég tek upp orð hans: „Nokkuru eftir
að ég hóf prédikúnarstarfsemi mína í Fríkirkjunni, átti
ég einu sinni tal um það við séra Matthías Jochumsson,
að mér fvndist svo margir sálmar i sálmabók vorri vera