Kirkjuritið - 01.01.1937, Síða 16

10
Árni Árnason:
KirkjuritiS.
stefnnr, eða trúarlíf kulnar út víðsvegar um landið. Og
á meðan hinir trúuðu meðlimir þjóðfélagsins eru í mikl-
um meiri hluta, þá eru þeir meiri hluti ríkisins. Þetta er
einmitt hið eðlilega og öfluga samhand á niilli ríkis og
kirkju, að það eru sömu trúuðu einstaklingarnir, sem
mynda kirkjuna og ríkið að miklu leyti. Ivirkjunni er
það hinsvegar einnig augljós hagur, að njóta fjárhags-
legs stuðnings lijá ríkinu og lagaverndar.
Til þess að ráða bót á þeim misfellum, sem nú eru að
verða á samhandi rikis og kirkju, hefir mér komið í hug
sú leið, að kirkjan fái sjálf í hendur stjórn sinna eigin
mála, verði sjálfslæð stofnun, en sé í sambandi við rikið
og njóti stuðnings þess. Ég vil þá lýsa því nokkuru ítar-
legar, hvernig ég lmgsa mér þessu fyrir komið, og nefna
þá helztu annmarka, sem ég get búist við, að á þessu
verði álitnir að vera.
„Hin evangeliska lúterska kirkja skal vera þjóðkirkja
á íslandi og skal rikisvaldið að því leyti styðja hana
og vernda“, eins og stendur í 57. gr. stjórnarskrárinnar,
en hún á sjálf að hafa á hendi alla stjórn sinna mála,
samkvæmt sérstökum lögum. Kirkjan á, samkvæmt til-
lögu minni, að vera í samhandi við ríkið að því lejdi,
að hún er undir yfirstjórn konungs og kirkjumálaráð-
herra. Stjórn kirkjumálanna á að vera í höndum kirkju-
ráðs — eða kirkjuþings —, og kirkjustjórnar. Kirkjuráð-
ið, — eða kirkjuþingið —, sem liefir sama vald í sér-
málum kirkjunnar eins og Alþingi i almennum þjóð-
málum, gjörir ákvarðanir og samþvktir um málefni
kirkjunnar, þ. e. a. s. selur kirkjunni lög, sem skulu
öðlast staðfestingu konungs,með undirskrift kirkjumála-
ráðherra. í kirkjuráðinu, — eða kirkjuþinginu —, eru
kjörnir fulltrúar kirkjunnar, starfsmenn hennar og
leikmenn, samkvæmt ákvæðum, er um það verða sett.
Framkvæmdarvald kirkjunnar á að vera í höndum
framkvæmdastjórnar. í lienni skulu sitja tveir menn,
biskup, sem samkvæmt stöðu sinni er umsjónarmaður