Kirkjuritið - 01.01.1937, Blaðsíða 45

Kirkjuritið. Frá Lundarprestum á 19. öld.
39
Börn þeirra hjóna, sem enn eru á lífi, eru þessi: Páll
framkvæmdarstjóri í Reykjavík, Kristín læknir, kona
Vilmundar Jónssonar landlæknis, og Ásta, kona Ólafs
Bjarnasonar bónda i Brautarholti.
Ég hygg, að alt frá landnámstíð hafi 19. öldin verið
mesta búferlaöld hér á landi.
Er það líkt um bændur og presta. Þó hafa prestar
jafnan orðið að færa sig lengra um set. Hér er eitt glögt
dæmi i þessu máli af 19. aldar prestum á Lundi. Níu af
þeim flytja sig burt og hafa svo sumir hverir brauða
skifti aftur og aftur. Fyr á tímum virðist hafa verið yf-
irleitt miklu meiri kyrð á prestum. Því til sönnunar vil
óg benda hér á það, að i prestatali Sveins Níelssonar eru
ekki taldir nema níu þjónandi prestar á Lundi frá 1542
til 1790, eða meira en hálfa þriðju öld. Fvrir þann tíma
nefnir hann þar aðeins tvo presta, Þórð Sigurðsson
Lundarskalla, 1120, og Gíslci, sem hann gjörir enga grein
fyrir að öðru leyti en því að láta nafn lians getið.
í þessum þætti hefi ég bundið mig við 19. aldar presta
n Lundi. Þó þykir mér ldýða að láta hér að síðustu getið
séra Sigurðar Jónssonar, sem kom að Lundi 1902 við
burtför séra Ólafs og dvaldi þar til æfiloka 1932. Fékk
liann, sem aðrir prestar á því tímabili, mjög að kenna á
tómlæti í kirkjurækni, þótt hann væii á ýmsa lund vel lát-
inn í sveit sinni og sóknum. Gestrisinn og hýr heim að
sækja, skýr i tali, skáldmællur vel, en dulur og fámáll í
fjölmenni. Ivona hans var Guðrún Sveinsdóttir, Sveinsson-
ar prests Níelssonar. Býr hún enn á Lundi. — Við and-
lát séra Sigurðar féll Lundur úr tölu prestsetra og lagð-
ist við Hestþing. Kirkjan stendur þar enn, og er kirkju-
sóknin óbreytt.
Verð ég að ljúka liér þessu litla ágripi af sögu Lund-
arpresta á 19. öld, þótt margt sé ósagt, er vert væri að
minnast, og e. t. v. eitthvað sagt, sem hefði mátt kyrt
liggja. Kristleifur Þorsteinsson.